“ฉันจะถามอีกครั้ง คุยกับฉันได้หรือยัง แพรวา” เสียงอาทิตย์เริ่มไม่พอใจ มีความเจ็บปวดและไม่เข้าใจปนอยู่
แพรวาเงยหน้าขึ้น ตาโตๆ ที่ดูดื้อรั้น ราวกับเด็กที่ตั้งใจจะประชดประชัน
“ฉันไม่อยากคุยแล้วค่ะ ฉันว่าจะลองไปคุยกับคนอื่นดูบ้าง” เธอตอบยิ้มๆ ที่มุมปาก เหมือนอยากจะกวนโมโหเขา
อาทิตย์นิ่งไปราวกับถูกไฟฟ้าช็อต รู้สึกชาไปทั้งร่าง ก่อนจะโกรธจนควบคุมไม่ได้
”เธอว่าไงนะ“ เขาพูดช้าๆ เสียงเย็นจนน่ากลัว
“ฉันบอกว่าฉันจะลองคุยกับคนอื่น เผื่อจะมีแฟนจริงๆ สักที” เสียงหวานๆใสๆ เหมือนท้าทาย ทว่าในใจแพรวาสั่นระริก เธอคิดว่าเขาคงแค่โกรธ แต่ลึกๆก็อยากรู้ว่าเขาจะรู้สึกยังไง
อาทิตย์จับแขนเล็กๆ ของเธอไว้แน่น จนเธอรู้สึกเจ็บ เขาออกแรงดึงเธอเข้ามาใกล้จนปลายจมูกของทั้งสองแทบจะแตะ
“โอเค แพรวา เธอยั่วโมโหฉันได้สำเร็จ” เสียงทุ้มต่ำสั่นๆ ด้วยความพยายามที่จะกลั้นอารมณ์ ตาคมจ้องเธออย่างดุดัน ราวกับเสือที่จ้องจับเหยื่อ
“เธอกล้าพูดนะ แล้วกล้าทำจริงไหม” เขากระซิบข้างหูเธอ เสียงแหบพร่าทำให้แพรวารู้สึกขนลุกซู่ ลมหายใจร้อนๆ ของเขาเป่าต้นคอขาวๆ ของเธออย่างจงใจ
แพรวาเบิกตากว้าง หัวใจเต้นแรง แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ตอบอะไร
อาทิตย์ก็คว้าท้ายทอยแพรวาเข้ามาจูบอย่างรุนแรง บดขยี้ริมฝีปากอิ่มของเธออย่างลงโทษ ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปอย่างรวดเร็วและดุดัน เขากวาดต้อนและยึดครองทั่วโพรงปากเล็กๆ ของเธออย่างหิวกระหาย เสียงจูบเฉอะแฉะดังไปทั่วห้อง น้ำใสๆเริ่มไหลรินออกมาจากมุมปากเล็กและไหลรินมาตามคางมน เขาผละริมฝีปากออกเล็กน้อย ก่อนจะไล่เลียหยาดน้ำใสที่คางเธออย่างจงใจจนแน่ใจว่าหมดทุกหยด แล้วประกบปากจูบเธออีกครั้ง
เขาเบียดช่วงล่างของตัวเองกับต้นขาเรียว พร้อมกับจูบรุนแรงขึ้นราวกับจะกลืนกินเธอทั้งร่าง แพรวารู้สึกตกใจ เหมือนจะหายใจไม่ออก
อาทิตย์อุ้มร่างเล็กของเธอวางลงบนโต๊ะทำขนมอย่างเร่งรีบ เขาจับเรียวขาเล็กแยกออกจากกันเล็กน้อย ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปกดสะโพกของเธอไว้แน่น ขณะที่ริมฝีปากยังคงบดเบียดกันไม่ยอมปล่อย เขาก็เบียดส่วนกลางลำตัวเข้ากับระหว่างต้นขาอ่อนนุ่มของเธออย่างแนบชิดและต่อเนื่อง
“ปากเก่งนักนะ” เสียงเขาต่ำแหบพร่า จ้องลึกเข้าไปในดวงตาที่เริ่มสั่นระริกของเธอ แล้วก้มลงขบเม้มริมฝีปากอิ่มอย่างรุนแรงและรวดเร็ว ฟันคมกัดลงมาเบาๆ ก่อให้เกิดความเจ็บแปลบ “คิดจะหนีฉันเหรอ อย่าหวังเลย แพรวา”
เขาจูบเธออีกครั้งอย่างรุนแรงและเร่าร้อน ลิ้นของเขายังคงเลื้อยพันกับลิ้นนุ่มของเธอไม่ยอมปล่อย เหมือนสัตว์ร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ มือใหญ่เริ่มลูบไล้ต่ำลงใต้เสื้อเชิ้ตบาง สัมผัสหยาบโลนและดิบเถื่อน แรงเบียดเสียดจากส่วนกลางลำตัวของเขายิ่งทำให้เธอสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วอุ้งเชิงกรานของเธอ
เสื้อเชิ้ตตัวบางของแพรวาเริ่มถูกร่นขึ้นอย่างรวดเร็ว ผิวขาวเนียนของเธอปรากฏแก่สายตาคมกริบของเขา เมื่อรับรู้ถึงความต้องการอันโจ่งแจ้งและไม่ปิดบังของเขา เรียวขาเล็กก็เริ่มบีบเข้าหากันอย่างควบคุมไม่ได้
จนกระทั่ง…
“น้องแพร มีออเดอร์เค้กส้มเข้ามาค่ะ!”
Guest
