เขาบาดเจ็บในรักจากคนเก่า
ส่วนเธอก็แค่เพื่อนเมียเก่าที่เขาไม่ชอบหน้า
"ที่คุณลงทุนทำทุกอย่าง เพราะแค่ต้องการอยากแก้แค้นเมียเก่าคุณใช่ไหม?"
เสียงหวานเครืออยู่ในรำคอ ใจดวงน้อยสั่นรัว ภาวนาพยายามจนถึงที่สุดเพื่อที่จะบังคับปากบางไม่ให้บิดเบ้ ร้องให้ต่อหน้าเขา
คุณาการม่านตาเบิกโพลงเพียงชั่วครู่ ก่อนเสี้ยวหน้าเย็นชาของเขา จะกลับมาเรียบเฉยดังเดิม
เธอรู้หมดแล้วรู้ทั้งหมด มันคงเป็นสาเหตุ ที่สองสามวันมานี่เธอเปลี่ยนไป ไม่เฝ้าวอแวเขาเหมือนแต่ก่อน
"แล้วมันยังไง?"
"ใครใช้ให้เธอเป็นคนที่ไอ้เวรนั่นมันรัก"
"เธอก็ไม่ได้เสียประโยชน์ตรงไหน"
"หรือที่มาร้องคร่ำครวญอยู่นี่ ต้องการให้ฉันขอโทษ หรือบอกรักเธอ"
"ถ้าฝันอยู่ก็ตื่น"
เสียงขรึมเย็นเยียบบาดใจคนฟังจนแทบทะลุลงถึงไขกระดูกดำ
ภาวนา พึ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เอง ว่าสำหรับเขา เธอจะรู้หรือไม่รู้ มันก็ไม่ได้มีสาระสำคัญอะไร
"ขึ้นไปนอน ทำตัวดีๆ"
"เผื่อฉันจะยอมรับตัวที่อยู่ในท้องเธอเป็นลูกให้เอาบุญ"
ภาวนาหน้าซีดเผือด ช้อนตาขึ้นมองคนตรงหน้านิ่งอึ้ง ร่างบางสั่นเทิ้มจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่
'เขารู้ได้อย่างไร ว่าเธอท้อง?'
ทำหน้าแบบนี้ หึงรึไง? คงไม่ได้คิดว่าผมจะเอาผู้หญิงอย่างคุณมาเป็นแม่ของลูกจริงๆ ใช่ไหม
ฮึ! อย่าฝันสูงไปหน่อยเลยพราว!
ปล่าวค่ะ ถึงพราวจะรักสัตว์ แต่พราวก็ไม่ได้อยากมีผัวเป็นหมา!
ธงแดงแจ๋100%✅
จบสุขนิยม แต่ระหว่างทางต้องบำรุงตับไตนิดหน่อย🤣
ฝากเพิ่มเข้าชั้น ช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจหน่อยนะคะ
ขอบคุณจริงๆค่ะ
Guest
