แค่รู้ว่าทำเพื่อใคร/เบร์ ภาค1

ก็แค่อยากจะเล่าให้ฟัง... 

แรงบันดาลใจ ในการเขียนเรื่องนี้ ต้องย้อนกลับไปเมื่อ 4-5ปีที่แล้ว ผมมีโอกาสได้ไปทริปบิ๊คไบค์กับกลุ่มเพื่อนที่รู้จักกัน ทริปในครั้งนั้น ทำให้ผมรู้จักคุณ B (เบย์นามสมมุติในเรื่อง) เค้าเป็นรุ่นพี่ผม2ปี เค้าคุยสนุกและเป็นกันเองมากๆ ผมที่พึ่งมาใหม่ยังไม่ค่อยสนิทกับใคร ส่วนเพื่อนๆก็มากับเมีย เลยไม่ค่อยสนใจผมหนัก ผมจึงมักอยู่คนเดียวบ่อยๆ เพราะไม่มีคู่กับเค้า ซึ้งก็ได้คุณB ชวนคุยและเรียกเข้ากลุ่มบ่อยๆ  

คุณB เป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่พอสมควรครับ หน้าตาธรรมดา แต่เวลายิ้มเวลาแสดงสีหน้าแววตา ให้ความรู้สึกว่าเค้านั้นมีความหมั่นใจในตัวเองสูง มีความเท่ มีเสน่ห์ลูกเล่นหลอกล่อ สายตาที่จับจ้องคู่สนทนามีความแพรวพราวสูงมาก เป็นลักษณะของคนเจ้าชู้ 

ในระหว่างที่ตั้งแคมป์ ผมที่นั่งพิมพ์อะไรก็อกๆแก๊กๆเขียนไดอารี่บันทึกการเดินทางในไอแพดตามประสาผม คุณB เค้าก็ขยับเก้าอี้มานั่งข้างๆผม ดูว่าผมเขียนอะไร ผมไม่ชอบให้ใครอ่านตอนพิมพ์บันทึกจึงเก็บไอแพดลง  

พอเค้ารู้ว่าผมไม่ชอบให้ใครมาดู เค้าก็ขยับเก้าอี้ห่างจากผมนิดนึง เค้ายิ้มและมองผม ผมที่เป็นคนขี้อายไม่ชอบให้ใครมาสบตานานๆ ก็ได้หลบตาพี่เค้าไป เค้าไม่พูดอะไรแต่จ้องจนรู้สึกอึดอัด ผมจึงต้องเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนาก่อนเพื่อลดความอึดอัด เมื่อได้คุยกันก็ลดบรรยากาศอึดอัดลง ผมที่เป็นฝ่ายถามมากกว่าเล่าเรื่องตัวเอง ก็ทำให้รู้เรื่องคุณBมากขึ้น รู้ว่าพี่เค้ามีฐานะพอสมควร 

ปกติเวลาไปทริปจะมีการหารเงินค่าอาหารกัน แต่ว่าทริปในครั้งนี้คุณBเป็นคนจ่ายคนเดียวทั้งหมด นี้คงเป็นเหตุผลที่เพื่อนๆของผมเลือกที่จะมาทริปทันทีที่โดนชวน ทำให้ผมได้ร่วมกินฟรีไปด้วย วันแรกๆผมกับคุณB ยังไม่สนิทกัน แต่พอได้คุยกันมา 2-3วันก็เริ่มจะสนิทกันมากขึ้น ทำให้ผมยอมที่จะให้เค้าอ่านบันทึกการเดินทางของผม และบทความเรื่องสั่นที่ผมเขียนขึ้นมา  

ครั้งหนึ่งสมัยเรียนปี1 นานมาแล้ว ผมเคยเล่นเกมกับสาวคนหนึ่งในเกมออนไลน์ พอเล่นด้วยกันทุกวันมันก็กลายเป็นความผูกพันขึ้นมา จนรู้สึกตกหลุมรักเธอทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้า แต่พอเจอตัวจริงกันเท่านั้นล่ะ ก็..อกหักดังเปาะ เพราะไอ้คนที่ผมชอบและค่อยเติมเกมให้ ตัวจริงมันเป็นผู้ชาย ทำผมสับสนมากๆ ว่าจะยังไงต่อดี แต่ก็เลือกที่จะปฏิเสธไป ทำให้ความรักครั้งนั้นไม่ได้ไปต่อ  

ผมก็ได้เล่าเรื่องนี้ให้คุณBฟัง พี่เค้าก็หัวเราะออกมาทันที แล้วก็บอกผมว่า ทำไมไม่ลองดูล่ะ ไหน ๆ ก็ได้ตกหลุมรักแล้ว พี่B จึงเล่าต่อว่า ตัวเค้าเองก็เคยชอบผู้ชายด้วยกัน เพียงเพราะได้แกล้ง ได้แหย่ให้อีกฝ่ายโมโหเล่น อีกคนเป็นคนที่แหย่แล้วโมโหขึ้นง่ายมาก ท้าตีท้าต่อยอย่างเดียวเลย ซึ้งพี่เค้าไม่ได้อยากทำร้ายอีกคนให้เจ็บตัว  

ยิ่งฟังพี่เค้าเล่าเท่าไร ก็ยิ่งรู้สึกสนุกมาก อย่างกับว่าได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วย พี่เค้าเล่าได้ตลกและซึ้งมากๆ จนผมนึกอยากจะเขียนเกี่ยวกับความรักขึ้นมาเลยล่ะ เรื่องราวของพี่Bวนเวียนอยู่ในหัวผมทั้งคืน จนผมอดไม่ได้ที่จะเอาไอแพดขึ้นมาพิมพ์ทุกอย่างในหัว แต่ด้วยความที่ไม่ใช่เจ้าของเรื่อง ก็ทำให้ผมไม่รู้จะเขียนยังไงให้มันไปต่อได้ จึงขอเบอร์พี่Bไว้ ผมบอกเค้าว่าผมอยากเขียนนิยายรักเกี่ยวกับชายชาย เค้าก็เลยแนะนำให้ผมไปมีความรักก่อนครับ ถ้าไม่เคยรักจะเขียนเกี่ยวกับความรักได้ยังไง ผมก็เลยบอกว่าจะเขียนอิงจากความรักของพี่เค้า  

เขียนมาได้ครึ่งเรื่องส่งให้พี่Bเค้าอ่าน เค้าก็คอมเม้นมาว่า “เขียนได้ชวนอ้วกมาก” ก่อนจะบอกให้ผมเลิกเขียนไปเถอะ จนเกือบจะเลิกเขียนจริงๆ แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะปรับปรุงเนื้อเรื่องแล้วเขียนต่อไป  

. 

. 

ผมใช้เวลาเกือบ 2ปีกว่าๆ เขียนๆ หยุดๆ จนพึ่งมาตกตะกอนความคิดว่า เส้นเรื่องมันยาวมาก จึงขอตัดแบ่งเป็น ภาค1-2-3 

ผมเคยลงให้อ่านแบบยังไม่ได้เรียบเรียงหรือแก้คำผิด เพราะอยากรู้ว่า มีคนชอบที่ผมเขียนมากน้อยแค่ไหน ดังนั้นใครที่อ่านจบไปแล้วต้องขออภัยด้วยครับ 

มาวันนี้ผมพยายามเรียบเรียง แก้ไข คำผิด จนคิดว่าน่าจะโอเคแล้วล่ะ ฮ่าๆ 

เอาเป็นว่า ....ลองอ่านดูครับ ...เผื่อว่าจะชอบ 

ขอบคุณครับ