ให้ป่าห่มรัก

ลูกหว้าทายาทธุรกิจร้อยล้านไซส์อวบอิ่มแต่จัดจ้าน

ที่ชีวิตเคยมีแต่คนประเคนทุกอย่าง

ต้องมาเผชิญชะตากรรมสุดพิลึก

เมื่อ คุณพ่อ ส่งมาดัดนิสัยถึง ไร่พยัคฆ์พนา!

ที่นี่... ไม่มีห้างหรู ไม่มีแอร์เย็นฉ่ำ มีแต่เสียงนกเสียงกา และ "สิงขร" พ่อเลี้ยงของไร่ที่โคตรจะตรงกับคำว่าผิวแทนยิ้มหวาน เขาหล่อ กล้ามแน่นปึ้ก มากกว่าซิกแพค ให้สิบแพ็กเลย แม้เขาจะไม่เคยยิ้มให้เลยก็ตามแต่ก็มั่นใจว่าถ้าเขายิ้มต้องหวานกว่าน้ำตาลโตนดพึ่งเคี่ยวแน่ๆ

(ดุและโคตรปากหมา)เหมือนจ้องจะขย้ำความเอาแต่ใจของเธอทุกวินาที! ชีวิตคุณหนูที่เคยมีคนคอยป้อนถึงปาก ต้องมาตื่นเช้า หุงข้าว ทำอาหาร เดินจนน้ำหนักลด

ขี่รถซาเล้งส่งอาหาร แถมยังต้องเจอสายตาดุ ๆ

ของพ่อเลี้ยงปากร้ายที่จ้องจะจับผิดตลอดเวลา

"แล้วเธอคิดว่าไม่มีผู้ชายชอบคนอ้วนหรือยังไง"

"...อะไรคะเดินเข้ามาใกล้ทำไม"

"ก็เธอชอบดื้อไม่เชื่อฟังฉันไม่ใช่หรอ ฉันเลยต้องพิสูจน์ให้ดู"

"ลุง! นี่ลุงอุ้มหนูทำไม"

"ไม่ใช่ทุกคนที่ไม่ชอบผู้หญิงอ้วน ยิ่งหน้าตาน่ารังแกแบบนี้ มันยิ่งชอบกันนัก"

(หากไม่ค่อยอัปให้รู้ว่าเรียนอย่างหนักนะคะกรี๊ดดดพึ่งจะเป็นพี่ปี2ในคณะนิติ คุณหนูนักอ่านอย่าวีน)

พบคำผิดโปรดช่วยแจ้งงงง

รณรงค์ ให้ช่วยกันคอมเม้นท์ ไม่เห็นคอมเม้นท์แล้วใจแป้วไม่มีกำลังใจTT

นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราช บัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัด ลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่ง ส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่ต่อ โดย ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การกระทำโดยไม่ได้รับอนุญาตถือ เป็นการละเมิดสิทธิ์จะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย

จันทรารัก : ยังไงก็มาพูดคุยกันก่อนได้นะคะอย่าแอบเอาไปโดยไม่ได้ขอน้า^^ เดี๋ยวไม่น่ารักนะคะ