คุยกันก่อน
ภาพใบหน้าของคิริน... รอยยิ้มที่สดใสราวกับแสงอาทิตย์ที่ไม่มีวันหวนกลับมาอีกแล้ว
ความทรงจำที่หลอกหลอนคิตะทุกค่ำคืน เปลี่ยนเขาให้เต็มไปด้วยความแค้น
ทุกอย่างพังทลายเมื่อวันที่เขาพบร่างของแฝดน้องนอนนิ่งเย็นชืดอยู่ในห้องนอนที่เต็มไปด้วยกลิ่นอับและแสงไฟริบหรี่
ความจริงที่ว่าคิรินถูกกลั่นแกล้งจนไร้หนทางหนี ทำให้คิตะเต็มไปด้วยความแค้น เกลียดตัวเองที่ช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย
เหมือนโชคชะตาเมื่อคามินปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า ผู้ชายที่หัวใจแหลกสลายเพราะคิริน
และความมืดหม่นที่กัดกร่อนหัวใจว่า เขาคือต้นเหตุที่ทำให้คิรินจากไป
คิตะพยายามจะปฏิเสธความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นระหว่างเขากับแฟนเก่าของน้องชาย
แต่รอยยิ้มที่อบอุ่นและความสัมพันธ์ทางกายที่เกิดแบบไม่ตั้งใจทำให้เขาถลำลึกลงไปทุกที
หัวใจที่เคยแข็งกร้าวเริ่มอ่อนลง จนกระทั่งเขาไม่อาจแยกแยะได้แล้วว่า
ความรักของคามินเกิดจากหัวใจหรือเพราะเขาเป็นเพียงตัวแทนของน้องชาย
เขาพยายามผลักไส หลีกหนีจากทุกความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้น
แต่ก็เหมือนกับบ่อโคลนที่พยายามตะเกียกตะกายออกมาเท่าไร ก็ยิ่งจมลึกลงไปทุกที
สวัสดีค่ะ หายตัวไปเสียนานเนื่องจากการงานรัดตัว อยากจะเขียนแต่นิยายก็ยังทำไม่ได้เพราะผู้อ่านของเรายังน้อยนิด
นิยายเรื่องนี้แต่งจบแล้วค่ะ 73788 คำไม่สั้นไม่ยาวค่ะ ผู้เขียนจะทยอยลงให้อ่านในนี้จนจบ อาจจะช้าบ้างแต่ก็ลงจนจบแน่นอน
ใครที่รำคาญเบื่อจะรอไปสนับสนุน Ebook ได้เลยค่ะ ราคามิตรภาพ
สำหรับใครที่กดเข้ามาอ่าน สนับสนุนด้วยการเก็บเข้าชั้นนะคะ หรือไม่ก็ส่งหัวใจมาให้สักดวง
ท้ายที่สุด...ในยามที่โลกเราน่ากลัวแบบนี้ ขอให้ทุกท่านมีความสุขในทุกๆ วันค่ะ