"ฤทัยเร้นรัก"
(ขุนวิเศษบดี & แม่หญิงสาละวิน)
“คนใจจืดใจดำ เติมเกลือเสียหน่อย ชีวิตจักได้มีรสชาติเยี่ยงไรเล่า!”
สาละวินพึมพำกับตนเองเบาๆ หล่อนมัวแต่ให้ความสนใจกับกลุ่มคนตรงเรือนขวาง จึงไม่ทันสังเกตเสียงฝีเท้าของผู้มาใหม่เบื้องหลัง
ร่างสูงใหญ่สะกิดพวกเด็กน้อยก่อน จุปากแบบเดียวกับที่หล่อนเพิ่งทำ เด็กน้อยที่รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหางก็พลันค่อยๆ แยกตัวไป ฟากคนที่มิใคร่จะรู้ตัวยังกลั้นหัวเราะจนตัวสั่น ครั้นจะหันมาหาแนวร่วมแล้วระเบิดเสียงขบขัน เรียวปากอิ่มเรื่อก็มีอันต้องอ้าค้างอยู่อย่างนั้น
ใบหน้าคมเข้มปรากฏในคลองตา ตากลมเบิกขึ้นประหนึ่งถูกผีหลอกกลางวันแสกๆ หล่อนยิ้มเก้อ หวังพุ่งตัวลงจากเรือนโดยอาศัยช่องว่างข้างกายเขา แต่มิทันความมือไว เมื่อขุนวิเศษบดีกระตุกคอเสื้อหล่อนจากเบื้องหลังแล้วรั้งมันไว้ หล่อนจึงได้แต่ทุบแขนเขาเบาๆ ก่อนยอมให้คนตัวสูงใหญ่หิ้วหล่อนลงจากเรือนโดยดุษณี
ขุนนางหน้าตายผู้นี้ เห็นจักเป็นเจ้ากรรมนายเวรของหล่อนเสียแล้วกระมัง!
✿ ✿ ✿ ✿ ✿
* พูดคุยกันเล็กน้อยก่อนอ่านนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน
ไม่สามารถนำไปใช้อ้างอิงในเชิงวิชาการได้
หากมีชื่อบุคคลหรือสถานที่ในเรื่อง พ้องหรือตรงกับชื่อบุคคล หรือสถานที่จริงใด
ผู้เขียนมิได้มีเจตนาพาดพิง หรือมุ่งหมายให้เกิดความเสียหายแก่บุคคล หรือสถานที่นั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ
ยินดีที่ได้พบทุกท่าน และขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ
ฟ้าหลังบ้าน
Facebook Fanpage : ฟ้าหลังบ้าน
X : @fahlungbaan
#ฤทัยเร้นรัก
๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๘