รามิลมองหญิงสาวที่วิ่งพล่านเข้ามาอย่างอารมณ์เสีย เขาไม่พอใจเธอที่กล้าเข้ามารบกวนเวลาส่วนตัวของเขาเลยสั่งให้คนเอาตัวของเธอออกไปทันที
"เอาตัวเธอออกไป!"
"ขอร้องนะคะให้ฉันหลบอยู่ในนี้ก่อนเถอะนะ ถ้าฉันออกไปตอนนี้ฉันต้องหมดอนาคตเเน่ๆ" เธอพูดอย่างตื่นตระหนก เเต่รามิลก็ไม่ฟังเเละสั่งให้คนของเขาลากเธอออกไปอยู่ดี
"รีบเอาตัวยัยนี่ออกไปซะ ฉันรำคาญ" หันไปสั่งลูกน้องอย่างหัวเสีย
ประตูยังไม่ทันปิดสนิทรามิลเห็นวรัดาเเละลูกน้องของธนากรมุ่งหน้าตรงมาที่หญิงสาว สายตาอ้อนวอนจากเธอหันมามองตาเขาด้วยความสิ้นหวังอีกครั้ง ทำให้ชายหนุ่มถึงกับลุกขึ้นยืนทันที เขาจำเธอได้!
"เด็กคนนั้น" เด็กผู้หญิงคนนั้นเมื่อ 10 ปีก่อน คือเธอ
ชายหนุ่มนั่งคิดไม่ตกถ้าหากไม่ช่วยเธอเเล้วจะเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนของพี่ชายเขาต้องมาจับตัวเธอไป เขาทิ้งความสงสัยก่อนจะตัดสินใจเดินออกจากห้องตามไปช่วยเธอทันที
⚠️ นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของนามปากกาโมนีน่า เเต่เพียงผู้เดียว ไม่อนุญาตให้คัดลอก หรือนำไปดัดเเปลงใด ๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาต.
Guest
