“หวัดดีค่ะพี่โทระ พี่จำฉันได้หรือเปล่าค่ะ”
ผมมองผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ไอ เธอคือคนเดียวกับที่ผมเจอเมื่อเช้าตอนรถติก ที่ผมรู้สึกคุ้นๆ หน้าเธอเพราะเธอเป็นเพื่อนไอเหรอ
“ไอ้โทระ มึงรู้จักน้องเขาด้วยเหรอ” ไอ้คอปเปอร์กอดคอผมก่อนจะกระซิบถาม หลังจากที่เพื่อนของไอหันมาทักทายผม
“ไม่รู้ว่ะ แค่รู้สึกว่าคุ้นๆ” ผมตอบไอ้คอปเปอร์ แต่พอผมพูดออกไปแบบนั้นเพื่อนของไอก็มีสีหน้าเศร้าลงถึงจะแค่แปบเดียวก็เถอะ นี่ผมเผลอทำร้ายจิตใจเพื่อนน้องสาวไปหรือเปล่าเนี่ย
“พี่จำไม่ได้จริงๆ เหรอ ลองมองดีๆ สิ ไม่นึกถึงใครบ้างเลยเหรอ” ผมมองเธออีกครั้งแล้วพยายามจะนึกแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก แต่ความรู้สึกของผมมันบอกว่าผมรู้จักเธอคนนี้แน่ๆ แต่ทำไมผมถึงจำไม่ได้
“พี่จำไม่ได้ก็ไม่แปลหรอกค่ะ ก็เราไม่ได้เจอกันตั้งหลายปี แต่แคทจำพี่ได้นะคะ จำได้ตั้งแต่พี่เดินมาเลย” เธอบอกพร้อมกับยิ้มให้ผม ว่าแต่เมื่อกี้เธอแทนตัวเองว่าอะไรนะ แคท แคทงั้นเหรอ ผู้หญิงคนนี้คือยัยเด็กน่าลำคาญคนนั้นงั้นเหรอ