คำโปรย
เขาคือผู้ชายที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุด และก็เป็นเขาที่หยิบยื่นความเจ็บปวดที่สุดให้เธอเช่นกัน
ดนย์ อิริยะวรกานต์
เขา “ดนย์ อิริยะวรกานต์” ประธานกรรมการใหญ่แห่งอิริยะกรุ๊ป เจ้าพ่อแห่งวงการอสังหาริมทรัพย์ ซาตานร้ายแสนเลือดเย็นผู้ไม่มีใครกล้าต่อกร
วันวรินทร์ อิริยะวรกานต์
เธอ “วันวรินทร์ อิริยะวรกานต์” วันวรินทร์รู้ดีว่าระหว่างเธอกับเขามันมีช่องว่างมากมายที่ไม่สามารถมาบรรจบกันได้ แต่เธอก็ไม่เคยสนใจแม้แต่คำขัดค้านจากคนรอบข้างเพียงเพราะเธอรักเขา
ตัวอย่าง
“ฮือๆ ทำไมคะทำไมคุณจะต้องทำร้ายเล็กอยู่เรื่อย คุณมาให้ความหวังเล็กทำไมในเมื่อสุดท้ายคุณก็ผลักเล็กลงเหวอยู่ดี”วันวรินทร์เอ่ยขึ้นอย่างเจ็บปวด
“เธอจะโกรธจะเกลียดฉันไม่ว่า แต่รับปากได้ไหมว่าเธอจะไม่หนีฉันไปไหน วันวรินทร์ อยู่กับฉันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”ดนย์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเว้าวอนอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนราวกับมันเป็นเรื่องเดียวที่เขาต้องการ
“ฮือๆ ฮือ”วันวรินทร์ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ก่อนที่จะถลาเข้ากอดร่างสูงเอาไว้แน่น
วันวรินทร์ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอแต่เธอเข้มแข็งไม่ไหวแล้วจริงๆ เขารู้ไหมว่าวันนี้เขากลับมาทำให้วันวรินทร์มีความสุขที่สุดและเขาก็หยิบยื่นความเจ็บปวดที่สุดให้วันวรินทร์
คนใจร้าย ทำไมเขาถึงใจร้ายกับวันวรินทร์นัก เขาไม่คิดหรือไงว่าวันวรินทร์ก็เจ็บเป็นเหมือนกัน
.........................................................................................................
“เกิดอะไรขึ้น ไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือไงว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
ดนย์ถึงกับตวาดดังลั่นก่อนที่จะกวาดสายตามองผ่านบรรดาลูกน้องด้วยสายตาวาวโรจน์
“เอ่อ คุณวารินทร์มารับตัวคุณผู้หญิงกลับไปแล้วครับ”ธนาเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเห็นท่าทางเดือดดาลของผู้เป็นนาย
“รับตัวอย่างนั้นเหรอ มันมาลักพาตัวเมียกูถึงในบ้านพวกมึงยังจะบอกว่ามารับตัวอีกเหรอ”ดนย์ถึงกับโมโหขึ้นมาทันที
“เอ่อ คือ”ธนาถึงกับพูดไม่ออกเนื่องจากรู้ดีว่าอารมณ์ของดนย์ในตอนนี้เดือดแค่ไหน
“แล้วพวกมึงทำอะไรอยู่ทำไมไม่ห้าม”
“เอ่อ คือ คุณผู้หญิงขู่จะทำร้ายตัวเองถ้าพวกเราเขาไปห้าม”
จริงๆแล้ววารินทร์ก็พาบอร์ดี้การ์ดมาด้วยเหมือนกัน แต่วันวรินทร์ไม่อยากให้มีการต่อสู้กันเกิดขึ้นก็เลยขู่จะทำร้ายตัวเอง ทั้งสองฝ่ายก็เลยไม่มีใครกล้าทำอะไรมาก
“โธ่เว้ย! ให้มันได้อย่างนี้สิ มันน่าฆ่าทิ้งดีไหม”ดนย์ถึงกับสบถขึ้นอย่างโมโหก่อนที่จะตวัดสายตามองลูกน้องด้วยสายตาวาวโรจน์
Guest
