“เรียกพีสว่าพีสเฉยๆ เหมือนคนอื่นๆ ก็ได้ค่ะ” พันรบพยักหน้าช้าๆ มุมปากยกขึ้น
“ก็แค่อยากจะให้เกียรติหลานรักคุณตาน่ะ เพราะดูจะทำอะไรๆ ก็ได้อย่างใจคุณตาไปหมดซะทุกอย่าง” ไม่ใช่หรอกหญิงสาวรู้ดี การเรียกอย่างสุภาพของเขาคือการขีดเส้นว่าเธอคือคนนอก
“พีสก็แค่ทำในสิ่งที่ทำได้” เธอสวนกลับ เพราะรู้สึกว่าคนตรงหน้าจงใจจะกระทบกระเทียบเธอ
“ไม่ใช่ทำในสิ่งที่ทำได้ แต่ควรทำในสิ่งที่ควรทำ การเออออกับคุณตาไปหมดทุกอย่างมันไม่ได้ดูเป็นเด็กดี แต่มันดู...คิดไม่เป็น” ทิวากรพยายามนับหนึ่งถึงสิบในใจกับคำพูดที่เพิ่งได้ยินจากปากของคนที่เพิ่งเจอหน้า ราวกับตำหนิเธอ
“คะ” พันรบเข้าเรื่อง
“พี่ปีแสงมีคนรักอยู่แล้ว แล้วเขาก็รักกันมาก” สายตาสบกันนิ่ง ทิวากรพยายามกล้ำกลืนความรู้สึกไม่อยากแสดงออกมากนัก
“งั้นก็บอกคุณปู่เองสิคะ”
———————————————————
เขาหันไปมองทิวากรที่สบตาเขา นัยน์ตานั้นเต็มไปด้วยความสับสน สั่นไหว…ภายใต้ความนิ่งเงียบ เขาเห็นความอ่อนแอแล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ ในแบบที่เธอพยายามจะปิดมัน แต่ไม่ใช่กับเขา พันรบหันกลับไปยังคุณตาอีกครั้ง ก่อนจะกล่าวสั้น ๆ
“ถ้าจะมีใคร…ที่มีสิทธิ์แต่งงานกับพีส คนคนนั้น…ก็ควรเป็นผม”
————————————————————
“ต่อไปถ้ามีแบบนี้อีก…” เขาโน้มหน้าเข้าใกล้ เสียงต่ำพร่ากระซิบข้างหู และแกล้งงับเบาๆ
“อ๊ะ”
“ผมจะไปบอกคุณตาเอง ว่าผมไม่ให้พีสทำแล้ว…”
ทิวากรเบิกตานิดหนึ่ง ไม่แน่ใจว่านั่นเป็นคำขู่หรืออะไร
“แต่ถ้ายังไม่ฟังกัน…” เสียงเขานิ่งเย็นลง “ผมจะทำ…มากกว่าวันนี้ ทำให้รู้ว่า…สามีสามารถทำอะไรกับภรรยาได้บ้าง”
———————————————————
ประกาศจ้า
ตอนสุดท้ายจะลงในใันที่ 6 มิถุนายน 2568 เวลา 17.00 น. จากนั้นจะปิดเนื้อหาภายในวันที่ 7 มิถุนายน 2568 เวลา 7.00 น. จ้า
แต่ตอนนี้ถ้าใครอยากอ่านจบก่อนก็ซื้อ Ebook เล่มเต็มใน Meb ตาม link ได้เลยน้าา
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiOTYzNzAxIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO2k6MzY3NTUzO30