คุณอาของหนูเป็นมาเฟีย

คำโปรย 

เมื่อเธอจำต้องมาอยู่กับมาเฟียอย่างเขาด้วยความจำเป็น ทั้งเผด็จการและเผด็จศึกเก่งขนาดนี้... 

“อาเป็นมาเฟียที่ตะกละตะกลาม เอาแต่ได้ที่สุด!” / “ถ้าอาไม่เผด็จศึกแล้วจะปราบพยศเราได้ไหม ไม่อยากโดนก็ห้ามดื้อ!!” 

เนื้อเรื่องส่วนหนึ่ง 

“หว้าเปล่าดื้อนะคะ” แหงนหน้าเถียงคนตัวสูงคอเป็นเอ็น นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนเต็มไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ กรุ่นโกรธและไม่เข้าใจคราเดียวกัน 

“หว้าแหกกฎที่อาตั้งเอาไว้” เขาสวนกลับเสียงราบเรียบทว่าเคร่งขรึม ดวงตาสีรัตติกาลจับจ้องลึกประสานสายตากับคนตรงหน้านิ่ง “ที่อาไม่พูดไม่ได้แปลว่า ‘ไม่ทำ’” 

“อย่ามาจ้องเอาเปรียบหว้านะ ยังไงครั้งนี้ก็ไม่ผิด หว้าไม่ยอมโดนลงโทษเด็ดขาด” ถึงยังไงเธอก็ยังยืนยันว่าจะไม่รับผิดใดๆ ทั้งสั้น 

กับแค่ให้เพื่อนผู้ชายมาส่งถึงหน้าบ้านมันจะอะไรนักหนา ไม่ได้ผิดกฎข้อไหนเลยสักนิด อรรคทัศน์กำลังตั้งแง่กับเธอ ยิ่งช่วงนี้หาเรื่องได้ไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ว่าหญิงสาวาจะขยับไปไหนก็ดูเหมือนจะอยู่ในสายตาของเขาตลอดจนแทบไม่เป็นส่วนตัวเลย! 

ท่าทางนิ่งเฉยของเขากำลังทำให้จิตใจดวงน้อยสั่นไหว สายตาที่จ้องลึกเข้ามาคล้ายจะเป็นคำเตือนของสัญญาณบางอย่าง ได้แต่กลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวั่นกลัวแต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือไม่ยอมหลบสายตา 

เขาค่อยลุกขึ้นยืนเต็มความสูงทำให้คนที่หวาดหวั่นอยู่แล้วก้าวเท้าหลังเรื่อย จนแผ่นหลังบางชนเข้ากับชั้นหนังสือ เพียงไม่กี่ก้าวก็สามารถถึงตัวเธออย่างง่ายดาย แขนข้างหนึ่งเท้าลงที่ขอบของชั้นใกล้กับศีรษะน้อย กลิ่นน้ำหอมราคาแพงลอยแตะจมูกทั้งเย้ายวนและสั่นไหว 

“ขึ้นไปบนห้อง” เสียงทุ้มแหบห้าวกระซิบต่ำพร่าข้างใบหูน้อย ประโยคถัดมาของเขาทำให้คนในอ้อมแขนสั่นเทาไปทั้งเรือนกาย “เตรียมน้ำลงอ่าง อาจะทำให้หว้ารู้ว่าคนแหกกฎจะโดนลงทัณฑ์ยังไง” 

------------------------------------------------------------------------------- 

Hi !!!!! 

ทักทายทุกคนค่าาา การหยุดอัพนิยายไปหลายเดือนเลยยยย 

เรื่องนี้กานแต่งได้ประมาณ 80% ของเนื้อเรื่องทั้งหมดแล้วนะคะ 

และจะอัพให้ทุกคนอ่านฟรี 50% ก่อนจะปล่อย E-book และติดเหรียญน้า 

เนื้อหาจะไม่เข้มข้นมาก เป็นมาเฟียแนว feel good กึ่งดราม่าเล็กๆ 

รับรองอ่านแล้วฟิน อินตามแน่นอนนนนน 

พระเอกนั่ง ขรึมแต่คลั่งรักมากกก (ก. ไก่ล้านตัว) 

สุดท้ายนี้ฝากกดหัวใจและเพิ่มเข้าชั้นกันด้วยนะค่าาาา