บันทึกวันสิ้นโลก: เปิดตำนานกาวสยบซอมบี้!

เสียงประกาศตามสาย: “ขณะนี้เกิดการแพร่ระบาดของไวรัสปริศนาในหลายพื้นที่ ขอให้ทุกท่านหลีกเลี่ยงการอยู่ในที่สาธารณะและให้ระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ...”

อาทิตย์: “เวรเอ๊ย... แค่กูออกมาเดินห้างแก้เบื่อ จะต้องเจอซอมบี้วิ่งไล่แดกเลยเรอะเนี่ย?”

ทุกอย่างเริ่มขึ้นในวันธรรมดาวันหนึ่ง ตอนนั้น “อาทิตย์” ก็เป็นแค่นักศึกษามหา’ลัยปีสามที่ชีวิตไม่มีอะไรโลดโผน คาบวิชาบ้าง เที่ยวเล่นบ้าง คิดว่าพรุ่งนี้ค่อยอ่านหนังสือก็ได้ จนกระทั่งวันหยุดน่าเบื่อวันนั้น มันเริ่มต้นจากแค่จะออกมาหาอะไรกิน แถมเดินเล่นฆ่าเวลาดูผู้คนไปเรื่อยๆ แต่กลับเจอ “ไวรัสกินคน” หรือไวรัสซอมบี้ที่ระบาดหนักจนทั่วประเทศ

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังไปทั่วห้าง จากชีวิตธรรมดาที่ไม่เคยคิดว่าการหนีตายจะมาไวขนาดนี้ อาทิตย์พบว่าตัวเองต้องยกมือคว้าอะไรก็ได้เป็นอาวุธ — ด้ามไม้กวาดเอย ถังขยะเอย หรือแม้แต่ถุงขนมปัง — เพื่อเอาตัวรอดไปทีละวินาที พอเอาเข้าจริงแล้วไม่ได้เจอแค่ฝูงซอมบี้กระหายเลือด แต่ยังต้องเจอทั้ง “คน” ที่พร้อมจะหักหลัง แก๊งอันธพาลที่ฉวยโอกาส และการเมืองในกลุ่มผู้รอดชีวิตที่โคตรน่าปวดหัว

ในโลกที่ทุกคนพร้อมตายได้ตลอดเวลา และบางครั้งก็ต้องตายแบบโคตรกาว จนทำให้ “กูจะขำหรือกูจะเศร้าดีวะ” เป็นคำถามคาใจของอาทิตย์ มันจะเป็นการเดินทางสู่วันสิ้นโลกที่ผสมหมดทุกอารมณ์ ตั้งแต่กาวสุดๆ ชวนฮา รักโรแมนติก(ฮาเร็มก็ตามมาแบบงงๆ) แอ็คชั่นเดือด ดราม่าน้ำตาซึม โหดสัสๆ แบบซอมบี้โผล่มาทุกมุมตึก