“ตอนฉันไม่อยู่ได้ข่าวว่าคุณอาเรียกเธอไปใช้งานส่วนตัวอยู่บ่อยๆ ไหนตอบฉันซิว่าทำไมการเล่นหมากรุกของเธอมันถึงได้กระทบกับงานส่วนกลางของบ้านขนาดนั้น หรือเธอคิดว่าการที่เธอแนบเนื้อกับเจ้านายมันทำให้เธอสุขสบายมากกว่าเป็นขี้ข้าก้นครัว” เมรัยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรให้เขาเห็นแม้จะกลืนน้ำลายลงคอดังอึกกับคำถามนั้น เธอนั่งคุกเข่าแล้วประสานมือไว้ที่หน้าตักเหมือนที่เคยทำ และเขาแทบจะไม่เคยเห็นใบหน้าเธอชัดๆ ในระยะใกล้เลยด้วยซ้ำ เพราะเมรัยไม่เคยกล้าเงยหน้าสบตาเขา
“ฉันว่าอะไรเธอไม่ได้ ถ้าเธอโหยหาความก้าวหน้าในชีวิตจนต้องใช้ทางลัด การจับผู้ชายรวยสักคนเพื่อยกระดับฐานะตัวเองก็ดูเป็นสิ่งที่ง่ายกว่าการทำงานหาเงินตัวเป็นเกลียวไปทั้งชาติ เมื่อหลายปีก่อนพี่สาวเธอก็ทำแบบนี้แหละ” เป็นจริงเช่นนั้น ทุกครั้งที่ไคน์รอสไม่พอใจกับการกระทำของเธอ เขาจะขุดเรื่องไหมแก้วขึ้นมาก่นด่า ราวกับเธอที่นั่งอยู่ตรงนี้เป็นร่างโคลนนิ่งของพี่สาวตัวเอง แต่คนอย่างเมรัยไม่สามารถต่อปากต่อคำกับคนที่มีพระคุณท่วมหัวได้นอกจากนั่งก้มหน้ารับคำด่า
“แต่ฉันอยากให้เธอฉุกคิดอะไรไว้สักหน่อยถ้าเธอจะทำอะไรโง่ๆ ลงไป ฉันเวทนาส่งเธอเรียนหนังสือก็เพื่ออยากให้เธอมีความรู้ไว้ประดับสมอง ให้เธอมีที่ไปไม่ต้องมาทำงานเป็นคนรับใช้อยู่ที่นี่ไปจนตาย อย่าทำให้ฉันรู้สึกเสียดายเงินจนต้องให้เธอลาออกแล้วไปเก็บองุ่นกับคนงานในไร่ก็แล้วกัน”
Guest
