"โอ๊ย ปล่อยนะ! คุณจะทำอะไร"
"ไม่กลัวไม่ใช่เหรอ"
"ฉันไม่กลัวคนอื่น" ตอนที่พูดหญิงสาวพยายามดันเขาให้ออกเพราะเขาทับร่างของเธอ ถึงแม้ตรงที่นอนทับอยู่จะเป็นหญ้าแต่มันก็ทำให้รู้สึกเสียวๆ กลัวว่าจะมีงูหรือสัตว์ที่มีพิษ
"ไม่กลัวคนอื่นแต่กลัวผัวตัวเองเนี่ยนะ"
"เรียกผัวได้เต็มปาก"
"แล้วไอ้ที่เอากันอยู่เกือบทุกวันเรียกผัวไม่ได้เหรอ" พูดจบต้นข้าวก็ฝังริมฝีปากลงกับซอกคอระหง มือเรียวผลักดันร่างของเขาออก จะบ้าเหรอ ชอบมาทำอะไรกับเธอสถานที่แบบนี้เนี่ยนะ
"คุณต้นข้าว!"
ต้นข้าวไม่คิดจะทำอะไรเธอตรงนี้หรอกแค่อยากจะกำราบ แต่พอได้สัมผัสร่างกายแล้วไอ้เจ้านั่นมันก็แข็งตัวขึ้นมาโดยที่ไม่ต้องบิ้วอารมณ์อะไรมากเลย
"ฉันเจ็บนะ!" ดิ้นไปก็รู้สึกแสบๆ คันๆ คงเพราะถูกต้นหญ้าทิ่มหลัง
"ก็อยู่เฉยๆ สิ"
"อยู่เฉยๆ ปล่อยให้คุณทำอะไรเนี่ยนะ"
"ไม่ทำอะไรตรงนี้หรอกน่า"
"ไม่ทำก็ปล่อยสิ"
"หรือจะให้ทำ" เพราะคำพูดของเธอมันคิดได้สองแบบ
"ไอ้บ้า ไม่อายฟ้าอายดินบ้างเลยหรือไง ปล่อยได้แล้วฉันเจ็บ"
บำเรอรักวิศวะร้าย
สยบรักวิศวะร้าย
เมีย(ลับ)วิศวะร้าย
Guest
