บังเอิญเจอกันในวันสารท..เดือนสิบ

"ผมรู้ ว่าสักวันเราก็ต้องจากกัน แต่วันนี้ผมยินดีที่จะรักพี่

แม้สักวันผมต้องเสียใจ..ผมก็ยินดี"

..................

ในอดีตเรามีโอกาสได้รักกัน แต่ก็ไม่ได้ครองคู่กัน ถูกความตายพรากเราออก จำต้องจาก โดยอีกคนก็ยังเฝ้ารอเธอคนนั้นอยู่ทุกปีในช่วงวันสารทเดือนสิบ

**************

ทำความเข้าใจ:

ประเพณีสารทเดือนสิบ

ถือเป็นประเพณีประจำปี ถือปฏิบัติกันโดยทั่วไปของพุทธศาสนิกชนในพื้นที่ภาคใต้ โดยเชื่อว่าในช่วงเดือน 10 ตามปฏิทินจันทรคติ ปู่ย่าตายายญาติพี่น้องผู้ล่วงลับไปแล้ว เปรตที่มีกรรมหนักตกอยู่ในนรกภูมิจะได้รับการปล่อยตัวจากยมโลกมายังโลกมนุษย์เพื่อพบลูกหลาน

ในวันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๐ ลูกหลานจะมีการนำหมรับไปทำบุญกันที่วัด มีพิธีกรรมตามความเชื่อแต่ละพื้นที่ ซึ่งเรียกภาษาปากกันว่า "วันปล่อย" และจะมีการทำบุญใหญ่และพิธีกรรมอีกทีในวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐ หรือเรียกภาษาปากว่า "วันส่ง"

ตามความเชื่อหากลูกหลานคนไหนไม่ทำบุญอุทิศถึงเปรตบรรพบุรุษจะกร่นด่าสาปแช่งลูกหลานคนนั้นไม่ให้พบกับความเจริญ

*ทั้งนี้ทั้งนั้นกล่าวมาทั้งหมดเป็นเพียงความเชื่อส่วนบุคคล*

เดือนสิบ ตามปฏิทินจันทรคติในปีนี้ ตรงกับวันที่ 8-22 กันยายน (วันแรม ๑ ค่ำ เดือน๑๐ ถึง วันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๐)

(ขออนุญาตอ้างอิงจากปีพุทธศักราช 2568)

#########

เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีการลบหลู่บรรพบุรุษ หรือลบหลู่ประเพณีใดๆ เพียงแต่หยิบยกมาเป็นตัวอย่างเพื่อเพิ่มอรรถรสในเนื้อเรื่อง

ฝากกดใจ❤️+เพิ่มเข้าชั้น คอมเม้นเล็กๆ น้อยๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยน๊าาา

ขอขอบพระคุณล่วงหน้าค้าบ🙏🥰