ทะลุมิติมารักท่านแม่ทัพ

ตัวละครหลัก

หานอี้เฉิน แม่ทัพใหญ่แห่งต้าหมิง(อายุ24ปี) ผู้มีตำแหน่งขุนนางเทียบเท่าเสนาบดีซ้ายขวา ทำศึกจนสมองได้รับความกระทบกระเทือนส่งผลให้ตาบอด

จากนั้นไม่นานถูกใส่ร้ายว่ากบฏต่อบ้านเมืองร่วมมือกับแคว้นฉู่โดยภรรยาตัวเองร่วมมือกับคนอื่นทรยศเขา

ทั้งตระกูลถูกขับไล่ออกไปลำบากจนเขาต้องตาย แต่เขาได้รับโอกาศจากสวรรค์ย้อนกลับมามีชีวิตใหม่!

เขาจะมาแก้แค้นทุกคนที่ทรยศและคิดร้ายกับเขาและตระกูลของเขา โดยเฉพาะหลี่อันเยว่ภรรยาผู้แสนใจร้าย!!!

หลี่อันเยว่ สายลับฝีมือดี( อายุ 23ปี) โดนโจมตีระหว่างปฏิบัติภารกิจสำคัญ ทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงสาวอ่อนแอชื่อแซ่เดียวกับตนอายุ19 ปี

ภรรยาที่นอกใจและทรยศสามี หลี่อันเยว่ต้องเอาตัวรอดและแก้ไขปัญหาต่างๆ มีร่างกายไร้วรยุทธ์ก็แย่มากแล้วยังโดนพิษหายากอีก

ต้องดูแลเอาใจท่านแม่ทัพใหญ่สามีที่ตาบอดเป็นอัมพาต ต้องมาสร้างภาพลักษ์ที่ดีใหม่ในบ้านสามี

ต้องทำงานหาเงินเพื่อซื้อยาถอนพิษให้ตัวเองแล้วยังต้องต่อสู้กับคนชั่วที่มีแผนร้ายกับนางและสามีอีก

ยังดีที่หลี่อันเยว่ยังมี‘อวิ๋น’ ระบบเอไอเสียงหล่อจากห้องวิจัยติดมาด้วย

ตัวอย่างนิยาย1

ตอนนี้ทั้งสองออกมาได้อย่างปลอดภัยแล้ว แต่ไม่มีใครมีทีท่าว่าจะจากไปเลย กลับกำลังยืนคุมเชิงกันและกันอยู่ตรงปากซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง

“เจ้าเป็นใครกันแน่ เหตุใดต้องเข้าไปขโมยของในจวนฟ่านด้วย” หานอี้เฉินถามขึ้นเสียงเข้ม

“ช่วยชีวิตคน เจ้าเล่า” หลี่อันเยว่ตอบอย่างไม่กลัว

“ล้างแค้น” เขากดเสียงเอ่ย

“โอ๊ะ! ดูเหมือนเป้าหมายเราทั้งคู่คือการทำลายตระกูลฟ่าน ถ้างั้นเอาเช่นนี้ไหมพี่ชาย เจ้าเอาสมุดครึ่งหนึ่งของเจ้าให้ข้าดู ข้าเอาอีกครึ่งที่ข้าได้ให้เจ้าดูเป็นอย่างไร”

“เจ้าเอาแหวนหยกข้าคืนมาก่อน”

“ไม่ได้ ข้าต้องเก็บไว้กับตัวก่อนเพื่อความปลอดภัย หากพวกเราศึกษาสมุดเสร็จแล้ว ข้าจะคืนให้แน่นอน ”

หานอี้เฉินมองสำรวจอีกฝ่าย รูปร่างเล็ก ผอมบาง แม้ไม่มีวรยุทธ์แต่การต่อสู้มือเปล่าว่องไว แต่ละจุดที่โจมตีล้วนเป็นจุดตาย ไม่ใช่วิชาการต่อสู้ที่เขาเคยรู้จัก

อีกทั้งวิชามือเบาฉกขโมยของติดกายโดยเจ้าของไม่รู้ตัวก็ล้ำเลิศ นางอาจเป็นคนในยุทธภพที่มีเรื่องกับฟ่านจิง ถ้างั้นก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขาร่วมมือกันได้ เขาพยักหน้าตกลง

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ตัวอย่างนิยาย2

สองมือจับใบหน้าเล็กลูบแก้มใสเบาๆ มองนางที่กำลังหลับตาพริ้ม เขาจ้องริมฝีปากอวบอิ่มสีอิงเถาสุกที่อ้าออกเล็กน้อยเพราะเขาประคองใบหน้านางไว้

จับหน้านางให้แหงนขึ้นหาเขาเล็กน้อยแล้วประทับจูบลงบนกลีบปากอิ่ม จูบเม้มปากนางไปมาเบาๆ แล้วจึงสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มหอมใช้ลิ้นร้อนกวาดสำรวจภายในปากเล็กอุ่นอย่างใจเย็น

แขนอีกข้างกอดกระชับนางเข้ามาในอ้อมอกแกร่งลูบไล้ตามแผ่นหลังบอบบาง เขาซาบซึ้งที่นางทรยศตวนอ๋องไม่ยอมวางยาอัมพาตใส่เขา หากนางทำจริงตอนนี้เขาคงกลายเป็นคนพิการไปแล้วจริงๆ เมื่อคืนนางยังพยายามอย่างหนักเพื่อช่วยเขาและทุกความใส่ใจที่นางทำตลอดหลายวันที่ผ่านมา

แม้ตอนนี้นางจะยังไม่มีใจให้เขาแต่นางก็คือภรรยาของเขา หานอี้เฉินยิ่งคิดก็ยิ่งจูบลึกซึ้งขึ้นดูดลิ้นเล็กจนนางครางอย่างอึดอัดหายใจไม่ออก เขาจึงถอนจูบอย่างไม่ค่อยเต็มใจ นางยังคงหลับไหลไม่ได้สติ เขาประทับจูบที่แก้มใสอีกครั้งแล้วกระซิบที่หูนางเบาๆ

“หลี่อันเยว่เจ้าเป็นภรรยาของข้า”

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการของไรต์เอง

หากมีตรงไหนไม่ชอบคอมเม้นต์บอกกันได้นะค่ะ

จะพยายามปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ( โปรดใช้คำสุภาพ)

ขอให้นักอ่านทุกคนมีความสุขค่ะ