แพมจับฉันนั่งลงที่เก้าอี้ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน
"พี่พิมพ์ชอบน้องปรางหรือค่ะ" สายตาเธอคาดคั้นฉันเหมือนอยากได้คำตอบตอนนี้เลย
"ก็น่ารักดีค่ะ"
"แล้วแพมไม่น่ารักหรือค่ะ พี่ถึงไม่ชอบ" แพมพูดด้วยสีหน้าบึ้งตึง น้ำเสียงที่ดุดัน
"พี่ไม่ได้ไม่ชอบแพมนะคะ"
"งั้นก็แสดงว่าพี่ชอบแพมหรอคะ" แพมพูดพร้อมกับยิ้มอ่อนๆที่มุมปาก สายตาแฝงความเจ้าเล่ห์เอาไว้
"อ่อ....."ฉันได้แต่อ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก
แพมรุกหนักไปแล้วนะ เอายังไงดีนะตัวเรา ตอนนี้จิตใจว้าวุ่นไปหมดแล้ว ฉันคิดในใจ
ความจริงคือฉันขยับตัวไม่ได้เลยตอนนี้ ตัวฉันแข็งเหมือนท่อนไม้ไปแล้ว
" ใช่ค่ะ พี่ชอบแพม" ฉันตัดสินใจตอบออกไปเหมือนที่ฉันกำลังรู้สึก ฉันจะไม่ปิดบังอะไรแล้ว อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด
"แล้วแพมละค่ะ ชอบพี่มั้ยค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับคว้าเอวเธอมากอด และจ้องไปที่ดวงตาของเธอ เธอย่อตัวนั่งลงบนตักฉัน
แพมเงียบ แล้วจ้องหน้าฉันอยู่พักใหญ่ เธอค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันบรรจงจูบปากฉันอย่างนุ่มนวล
"แบบนี้ พอจะเป็นคำตอบได้มั้ยค่ะ"แพมกระซิบที่ข้างหูฉันเบาๆ
ฉันอึ้ง นั่งนิ่งไปอีกรอบหนึ่ง"พี่พิมพ์ อย่าไปส่งสายตาให้ใครอีกนะ แพมหวง"
นิยายเรื่องนี้ เป็นเพียงจินการของผู้เขียนเท่านั้น
ชื่อ สกุล สถานที่ เป็นเพียงเครื่องสมมุติขึ้น ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลใดทั้งสิ้น
เนื้อหาช่วงบางตอน เพิ่มเติม เสริมแต่งขึ้นเพื่ออรรถรส
นิยายเรื่องนี้เป็นแนว หญิง หญิง ใครไม่ชอบเลื่อนผ่านได้ค่ะ เด็กอายุต่ำกว่า18ปีไม่ควรอ่านค่ะ เตือนแล้วนะ😏😏
Guest
