ทะลุมิติมาเป็นสาวใช้ใต้เตียงท่านอ๋อง

แนะนำเรื่อง :

นางเป็นดาราหนังผู้ใหญ่ที่บังเอิญถึงคราวซวยต้องทะลุมาอยู่ในนิยาย แต่ดันกลายเป็นสาวใช้จวนอ๋องที่ยากจน ไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องหลักแม้แต่นิด เรียกว่าตัวประกอบยังไม่ได้เลย สำหรับม่านฮวาแล้ว นางมีเพียงสองมือและหนึ่งสมองช่วยให้ผ่านพ้นอนาคตอันน่าอนาถเพียงเท่านั้น

แต่หากการใช้เต้าไต่เพื่อช่วยให้รอดพ้นจากหายนะ นางก็จะทำทุกวิถีทาง แต่แค่ไม่คิดว่าเต้าโตๆ ของร่างนี้จะใช้ทำประโยชน์ได้มากมายถึงเพียงนี้!

เนื้อหาบางส่วน :

รับถ้วยมาด้วยมือสั่นๆ มีเนื้อสัตว์เพิ่มเข้ามาไม่เยอะแต่ก็ไม่น้อย ความจริงนั้นพอแล้ว แถมดีกว่าเดิมด้วยซ้ำ แต่ถ้าไม่ขออาหารเพื่อสองลุงป้าในจวนด้วยก็คงจะใจดำเกินไป

“ถ้าข้าขออาหารเล็กน้อยให้ขันทีกับแม่นมจะได้หรือไม่เจ้าคะ ไม่ต้องใส่เนื้อสัตว์ก็ได้เจ้าค่ะ”

ถึงจะมีอารมณ์กำหนัดแล้วเห็นใจสาวน้อย แต่หลีเค่อก็รับไม่ได้ที่นางได้คืบจะเอาศอก ยังไม่ทันที่เขาจะได้ต่อว่านัยน์ตาก็เข้มขึ้นเท่าตัว เมื่อพบว่าม่านฮวาก้มโน้มตัวไปข้างหน้า จนสาบเสื้อแยกออกจากกันโดยสมบูรณ์

คราวนี้ทั้งเต้าที่อวดโฉมอยู่ พร้อมทั้งยอดถันสีแดงระเรื่อที่แข็งคัดตึงชี้หน้าหลีเค่อทั้งสองเต้า

“มันจะมากเกินไป ถ้าขออาหารให้คนในจวนเจ้าด้วย ข้าจะต้องส่งให้เจ้าในที่ลับตาคน” ตอบม่านฮวาเสียงพร่า ลำลึงค์แข็งจนปวดคัด

“งะ..งั้นข้าจะไปรอที่หลังครัวนะเจ้าคะ”

ตอบหลีเค่อเสียงสั่น เพราะความคันยุบยิบที่หว่างขา รีบเดินหนีบขาเข้าไปด้านใน โดยที่หลีเค่อเองก็ตามมาติดๆ

พออยู่ในที่ลับตาคน หลีเค่อก็ไม่รีรอ ปลดเชือกรัดกางเกงลงมากองที่ข้อเท้า อวดโฉมลำลึงค์ใหญ่ร้อนที่ผงาดแข็งกล้าให้ม่านฮวาได้เชยชม

เม้นกันเยอะๆ นะครับบบ ติชมกันได้ครับ <3 <3

นิยายเรื่องนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

ห้ามไม่ให้ผู้ใดคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาต หากฝ่าฝืนมีโทษตาตามกฎหมาย

เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ตัวละคร สถานที่ หรือชื่อเฉพาะต่างๆ ล้วนไม่มีอยู่จริง

และไม่ได้อ้างอิงจากอะไรเลย ขอความกรุณาอ่านด้วยความสนุก และควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

มี e-book นะครับ