ความสัมพันธ์ที่มีมาเนิ่นนานต้องขาดสะบั้นลง
เมื่อคนกำลังจะแต่งงานด้วยกลับหนีงานไปกับเพื่อนสนิท
ค่ำคืนอันเจ็บปวดและน่าอับอายสุดท้ายก่อเกิดสายสัมพันธ์ใหม่กับคนแปลกหน้า
อาทิตยายอมรับการแต่งงานด้วยความเต็มใจเพราะเธอนั้นรักเขาข้างเดียวมาตลอด
ติณกรเกลียดอาาทิตยามาตลอดเพราะเธอทให้เขาดูไร้ค่า
กันตพลเขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครอบครองดวงตะวันเพียงคนเดียว
ตัวอย่างบางตอน
“เกิดอะไรขึ้น”
อาทิตยาไม่ตอบเพียงแต่ลุกขึ้นไปหยิบของในกระเป๋าออกมา เมื่อเขาได้เห็นแล้วนัยน์ตาคมประกายวาววับ
“นี่คือค่าเสียเวลา”
หญิงยื่นเช็คมาตรงหน้า เขาเพียงแค่ปรายตามองแต่ก็พอได้เห็นตัวเลขหกหลักที่โชว์หรา ความโกรธกำลังพลุ่งพล่าน แต่ก็ยังพยายามใจเย็นถามหาสาเหตุ
“หมายความว่ายังไง”
“เช็คไง”
“แล้ว?”
“ขอบคุณตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมา ฉันมีความสุขมาก” เธอบอกเสียงเรียบพลางยื่นเช็คไปตรงหน้าของเขา ยิ่งทำให้นัยน์ตาสีดำขลับยิ่งมืดสนิทราวกับรัตติกาลในคืนเดือนดับ ทำเอาอาทิตยาผู้ไม่เคยเกรงใครมาก่อนถึงกับขนลุกซู่เป็นครั้งแรก
“คุณเก็บเอาไปเถอะ ผมไม่ต้องการ” กรามแกร่งสบเข้ากันแน่นตอบกลับเสียงลอดไรฟัน
“ทำไมล่ะ เงินนี่นายสามารถเอาไปตั้งตัวได้เลยนะ”
ขายาวก้าวเข้าไปหาร่างเพรียวบางช้า ๆ ด้วยสีหน้าที่อาทิตยาเองก็อ่านไม่ออกว่าคนตรงหน้ากำลังรู้สึกยังไง เธอไม่เข้าใจว่าเขาจะโกระทำไมในเมื่อความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขามันก็แค่สิ่งฉาบฉวย เหมือนเป็นการแลกเปลี่ยนสินค้าที่ทั้งคู่ต่างก็ได้ประโยชน์ เพราะแม้จะไปมาหาสู่กันมาถึงสามปีแต่เธอและเขายังไม่เคยรู้จักชื่อเสียงเรียงนามกันเลยด้วยซ้ำ
“ผมไม่ได้ต้องการเงิน”
เขาจ้องตากับดวงตาเรียวสวยตรง ๆ เผื่อสื่อให้เธอรู้ว่าสิ่งที่เขาต้องการคืออะไร อาทิตยาเมินกับสายตานั้น ก่อนจะย้ำชัดถึงสถานะระหว่างกัน
“นายควรจะรับไป เพราะเราควรหมดพันธะกันเพียงเท่านี้”
“ว่าไงนะ”
ชายหนุ่มถามเสียงเข้ม ดวงตาดำมืดแทบจะลุกเป็นไฟ กับคำประกาศกร้าวของคนสวยตรงหน้า ก่อนเขาจะพูดอะไรต่อเธอก็เฉลยเหตุผลต่อมาที่ทำให้คนแบบเขานั่งยืนนิ่งสนิท
“เพราะสามีของฉันกลับมาแล้ว”
ปล.นิยายเรื่องนี้ตัวละครทุกตัวล้วนมีความมืดในจิตใจ มีรัก โลภ โกรธหลง แต่อยากให้ทุกคนลองเปิดใจอ่านผลงานนักเขียนตัวน้อย ๆ คนนี้ ขอบคุณค่ะ
Guest
