ไร่แสนเสน่หา

ไร่แสนเสน่หา

พ่อเลี้ยงแสน สิงขร พ่อหม้ายหนุ่มวัยสามสิบห้าปี เขาเป็นเจ้าของไร่แสนซึ่งเป็นไร่ส้มขนาดใหญ่นับพันไร่ในจังหวัดเชียงใหม่

เมื่อราวหกเดือนก่อนบิดาของแสนถูกฆาตกรรม คาดว่าน่าจะเพราะขัดผลประโยชน์เรื่องที่ดิน แต่กฎหมายยังคงจับคนผิดมาลงโทษไม่ได้ ชายหนุ่มจึงต้องสืบให้รู้ว่าใครคือต้นเหตุของการเสียชีวิตของบิดา 

แสนใช้เวลาหลายเดือน จนกระทั่งสืบรู้ถึงคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง นั่นก็คือเจ้าของที่ดินที่ถูกกว้านซื้อไปเมื่อราวเจ็ดเดือนก่อน ซึ่งเป็นที่ดินที่ติดกับไร่แสนนั่นเอง

ทว่าเธอคนนั้นกลับเป็นเพียงหญิงสาวอายุยี่สิบสองปี แต่แม้จะเป็นเพียงหลักฐานเล็กน้อยแสนก็ไม่อยากมองข้าม เขาจึงตัดสินใจจับเธอมากักขังไว้ในไร่ส้มของตน

'รมตี วรามุกข์' ลูกสาวเศรษฐีที่ดิน ครอบครัวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์จนร่ำรวย ทว่าเธอกลับไม่เคยปรารถนาสมบัติเงินทองอันมหาศาลพวกนั้นเลย

 รมตีเรียนจบได้สองเดือนแล้วและเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เธอได้รับโฉนดที่ดินผืนหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่เป็นของขวัญวันเรียนจบจากบิดา 

หญิงสาวจึงจำใจต้องเดินทางมาดูที่ดินผืนนี้ตามคำขอของคนเป็นพ่อ จึงถือโอกาสนี้ท่องเที่ยวพักผ่อนทางภาคเหนือสักระยะก่อนกลับกรุงเทพฯ

ทว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดกลับเกิดขึ้น รมตีถูกคนแปลกหน้าจับตัวมาขังไว้ภายในห้องสี่เหลี่ยมกลางไร่ในขุนเขาแห่งหนึ่ง 

และเขาคนนั้นยังได้พรากสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดในชีวิตไปอีกด้วย

"อย่าทำอะไรฉันอีกเลยนะ ฉันไม่รู้เรื่องการเสียชีวิตพ่อของคุณจริงๆ ปล่อยฉันไปเถอะนะ" เสียงสั่นเครืออ้อนวอนขอร้อง แม้จะเป็นการขอร้องครั้งที่ร้อยแต่กลับไม่เคยเป็นผล

"จะขอร้องอ้อนวอนฉันทำไม ฉันอุตส่าห์ไม่ให้เธอทำงานหนักในไร่แล้ว ตอนนี้เธอมีหน้าที่แค่นอนอ้าขาบนเตียงให้ฉันทุกคืน มันคงไม่เหนื่อยมากเกินไปมั้ง ไว้ฉันสืบให้แน่ใจก่อนว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อฉันจริงๆ ฉันถึงจะปล่อยเธอไป"

พ่อเลี้ยงแสนพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน เขาไม่อยากมองหน้ารมตี เพราะมีความรู้สึกสับสนมากมายในหัวใจที่ไม่สามารถแสดงออกมาได้ จากนั้นจึงหมุนตัวเดินออกจากห้องนอนไป

ปันหยีเปิดนิยายแนวโรแมนติก-อีโรติก-สืบสวนนะคะ 

พระเอกนิยายใจร้ายของปันหยีกลับมาอีกแล้ว เขียนพระเอกดีๆได้แค่ไม่กี่เรื่อง 5555 ยังไงก็ฝากนิยายแนวถนัดของปันหยีอีกเรื่องด้วยนะคะ 

ฝากกดหัวใจและเพิ่มเข้าชั้นหนังสือเพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนตัวเล็กๆ คนนี้ด้วยนะคะขอบพระคุณค่ะ :-)