บัวไม่ไร้รัก

"ลูกบอกหมดแล้วนะว่าทะเลาะไรกันทำไมแค่นี้ทนฟังความจริงไม่ได้เหรอ รู้ตัวมั้ยว่าตัวเองน่าเบื่อ งี่เง่าแค่ไหนขนาดลูกที่เธออุ้มท้องเลี้ยงเขามายังไม่อยากอยู่ด้วยเลย"

"ลูกบอกแบบนั้นเหรอ"

"ใช่ ลูกบอกว่าเขาไม่อยากอยู่กับเธอ"

"แล้ววาละ"

"วาไม่อยากอยู่กับเธอตั้งนานแล้วนะเพราะเธอมันน่าเบื่อไงบัว วันๆ อยู่แต่บ้านใส่เสื้อเดิมๆ หน้าก็ไม่แต่งจืดชืด"

สายตาของเขาเย็นชาราวกับน้ำแข็งสีหน้าเชยเมยไร้ความรู้สึก

ร่างบางชาวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า น้ำตาไหลทะลักอย่างห้ามไม่อยู่สะอึกสะอื้นจนไหล่สั่นสะท้าน

"ที่ผ่านมาวาไม่รักบัวเลยเหรอ" 

"เคยรัก แต่ตอนนี้ไม่ได้รัก บัวปล่อยวาสักที เราหย่ากันได้แล้วจะทนทำไมในเมื่อทั้งวาและลูกไม่ต้องการเธออีกแล้ว"