สถานะคู่หมั้นที่ได้มา มันบังเอิญ หรือสวรรค์ตั้งใจ ?
คนหนึ่งน้อมรับคำสั่งทันใด ผิดกับ... ใครอีกคนยืนกรานปฏิเสธทันทีที่ฟังจบ
คนหนึ่งยอมโดนมองว่าเห็นแก่ตัวเพื่อฉุดรั้ง ทว่า... อีกคนกลับมองเห็นเพียงชีวิตที่มันพังไม่เป็นท่า
เขาจดจำช่วงเวลาสั้น ๆ ทว่ามีความหมายและสำคัญได้ขึ้นใจ แต่... ความทรงจำของเธอดันไม่หลงเหลือช่วงเวลาเหล่านั้นเลย... สักนิดก็ไม่มี
สำหรับเขาไม่มีตัวเลือกให้เลือกเลยว่า จะไปต่อ หรือ พอแค่นี้
เพราะคำตอบเดียวที่มี ก็มีเพียงความมุ่งมั่นและเดินหน้าแบบเต็มกำลังเท่านั้น แม้มันจะขัดใจเธอก็ตาม
แดน - แดนดิน อินทรเดชะ (อิน-ทะ-ระ-เด-ชะ) ( 33 ปี )
: สถานะ คู่หมั้น ที่ผู้ใหญ่ให้มา เขาพร้อมน้อมรับคำสั่งนั้นทันทีไม่มีอิดออดเพื่อรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น แม้มันจะขัดใจเธอก็ตาม ในเมื่อสวรรค์ให้โอกาสเขากลับมาเจอเธอที่เปรียบเสมือนแสงสว่างของเขาอีกครั้ง ทั้งที่สภาพสังคมของเรามันต่างกัน มันก็ยากจะปล่อยโอกาสนี้ให้ลอยผ่านไปเฉย ๆ ได้ รู้ว่ามันผิดมหันต์ แต่เขาเองก็ควบคุมจุดเริ่มต้นไม่ได้เหมือนกัน และไม่ว่าเรื่องราวในคืนนั้นจะมีใครผิดบ้าง เขาก็..ขอรับผิดคนเดียวทั้งหมด
“พี่ไม่รู้หรอกครับว่า ทำไมหยีถึงจำไม่ได้ แต่เมื่อสิบห้าปีก่อนเราเคยเจอกันจริง ๆ”
ยาหยี - ญาณวีร์ ตรีวงภักดิ์ดี (อินทรเดชะ) ( 28 ย่าง 29 ปี )
: สถานะ คู่หมั้น ที่โดนผู้ใหญ่ยัดเยียดมา แน่นอนว่าเธออ้าปากปฏิเสธทันทีด้วยไม่มีส่วนรู้เห็นกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลยสักนิด พยายามคิดหาคำพูดไหนมาแย้งก็ดูจะเป็นเพียงการแจ้งให้ทราบเท่านั้น เพราะคนเป็นตายังคงยืนยันคำเดิม แน่นอนว่า.. คนที่กำลังจะตกอยู่ในสถานะนกน้อยในกรงแก้วไร้อิสระที่ชื่อว่าการหมั้น มันย่อมโกรธและโมโหเป็นธรรมดา และความโกรธที่เข้าใกล้คำว่าระเบิดความโกรธที่ว่า ก็ต้องไปลงคนที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ตามระเบียบ เขาทำเรื่องย่ำแย่กับเธอไม่พอ ยังมีหน้ามากล่าวหาว่าเธอรู้จักกับเขามาก่อนอีก
“คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร แถมยังบอกว่ารู้จักมานานด้วย แล้วทำไมถึงกับฉันแบบนี้ล่ะ! ?”
......ตัวอย่างในเรื่อง......
“ปล่อยซะ!..”
ไม่ทันที่กำปั้นหนัก ๆ จะได้ฟาดกระแทกปากหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของใบหน้าคมคาย เสียงทรงพลังของใครบางคนก็ดังแทรกขึ้นมาทำลายบรรยากาศร้อนระอุเสียก่อน
“ตาอย่ามาห้ามผม ผมจะจัดการมันที่มันทำระยำกับหยี!.” วีราทรในนาทีนี้ เรียกว่า เดือดปุดเป็นน้ำร้อนเลยก็ว่าได้
ญาณวีร์จับจ้องภาพเกือบจะใช้คำว่า งูกินหาง ตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ความสงสัยแรกคือ ทำไมคนเป็นตาถึงไม่มีอาการโกรธแต่อย่างใด แถมยังรีบเข้าห้ามพี่ชายของเธอไม่ห่วงร่างกายตัวเองแบบนั้น ไม่ใช่เธอจะสนับสนุนความรุนแรง แต่..คนที่ควรจะโกรธไม่แพ้เธอก็น่าจะเป็นตาของเธอไม่ใช่เหรอ ?
‘หยีไม่เข้าใจ’ ขมวดคิ้วจนยุ่งเมื่อมึนงงกับพฤติกรรมของผู้เป็นตา
แววตาที่สื่อส่งความไม่เข้าใจยังคงจับจ้องเหตุการณ์คุกรุ่นไม่วางตา เมื่อมีสายตาที่ยากจะตีความหมายของผู้ชายคนนั้นที่หันมามองแบบนั้น หัวคิ้วที่ยกย่นเกือบจะชนกันอยู่แล้ว ก็ยิ่งขมวดเข้าหากันจนยุ่งเข้าไปใหญ่ ด้วยไม่สามารถทำความเข้าใจกับความน่าสับสนนั้นได้
จะว่าว่างเปล่าก็ไม่ใช่ จะมีนัยยะอะไรบางอย่างก็ไม่เชิง..
“แกคิดว่าเรื่องแบบนี้มันทำฝ่ายเดียวได้เหรอ ?”
“แต่มันยอมรับว่ามันทำนี่ครับ”
เสียงถกเถียงของผู้ชายทั้งสองที่มีความสำคัญกับชีวิตเธอ ยังคงดำเนินต่อไป ไม่มีใครยอมลดละให้กันนั่นเอง จึงทำให้ญาณวีร์รู้แจ้งได้ด้วยตัวเองในตอนนี้เองว่า ความไม่ยอมคนมันถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเธอเอง
“อย่าตัดสินหนังสือเพียงแค่ชื่อและหน้าปก ถ้าหน้าปกมันเขียนเด่นหราว่า คำสารภาพจากอาชญากร แกก็จะตัดสินไปว่า คนที่สารภาพเป็นอาชญากรจริง ๆ เหรอ”
“แต่หยีอยากตัดสินค่ะ หยีไม่มีเวลามานั่งอ่านเนื้อหาหรือพิสูจน์เนื้อหาที่วกไปวนมาและสรุปได้เหมือนเดิมว่า เขาทำเรื่องแบบนั้นกับหยีหรอกนะคะ ถ้าคุณตาอยากอ่านก็เสียเวลาอ่านคนเดียวเลยค่ะ เพราะหยีไม่หมั้นแน่นอน!.”
“ที่พูดออกมาทบทวนคำพูดของตัวเองดีแล้วเหรอยาหยี ? ใครมาได้ยินเข้าก็รู้หมดสิว่าเป็นคนใจแคบ ทีตัวเองยังอยากให้คนอื่นมองในทางที่ดีเลย ทำไมถึงมองคนอื่นในทางที่ดีบ้างไม่ได้”
“คุณตา!..”
“คุณปู่ครับ ผมไม่เป็นไรครับ”
“ชีวิตนี้ต้องพูดคำว่าไม่เป็นไรอีกกี่ครั้ง ถึงจะไม่เป็นไรจริง ๆ อะแดนดิน”
ถ้าให้เทียบความใจเย็นในน้ำเสียงระหว่างคราวนั้นกับครั้งนี้ ก็บอกได้ในทันทีเลยว่า ครานั้นเทียบความเย็นยะเยือกไม่ติดเลย
“ไม่รู้แหละ ยังไงตาก็ยืนยันจะให้หมั้นเหมือนเดิม หนูไม่เต็มใจยังไงก็ต้องหมั้น!.”
“ไม่ค่ะ หยีก็ยืนยันเหมือนกันว่า ไม่!..”
“แล้วถ้าท้องขึ้นมาจะว่ายังไงญาณวีร์!.. แล้วไม่ต้องบอกว่าจะเลี้ยงเองนะ เพราะแดนดินไม่ยอมแน่ ๆ ตาก็ไม่เหมือนกัน”
รู้ว่าคนพูดโกรธ เธอเองก็โกรธไม่แพ้กัน !
“งั้นก็ให้หยีท้องก่อน ค่อยหมั้นค่ะ!..”
ซีรีส : wait for your love
- อย่าใจร้ายได้ไหมสามี ( จอมทัพ - พรพระพาย ) : จบแล้ว
- ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น ( แดนดิน - ญาณวีร์ ) : on air
--------////คุยกันนิดหนึ่งค่ะ////--------
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของซีรีส์ wait for your love นะคะ
ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น เป็นการบอกเล่าเรื่องราวของคนสองคนที่ต้องมาอยู่ในสถานะคู่หมั้น เพราะคำสั่งเด็ดขาดที่ คนหนึ่งพร้อมน้อมรับคำสั่งด้วยความเต็มใจ แต่อีกคนยอมเพราะความจำใจและจำนนต่อคำพูดที่ได้ลั่นวาจาไป สภาพของคนทั้งคู่เลยต้องมาอยู่ด้วยกันเพราะเป้าหมายต่างกันแบบนี้ ที่.. แดนดินอยากสร้างความทรงจำให้ใหม่และอยากโลภมากให้ชีวิตได้มีโอกาสสัมผัสคำว่า ความสุขและสมหวัง สักครั้ง ทว่า.. ญาณวีร์กลับอยู่ด้วยเพียงเพราะคำสั่งที่ขัดไม่ได้ และด้วยหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่ใครบางคนมอบให้ มันก็ยิ่งแย้งอะไรไม่ได้เข้าไปใหญ่ เลยจำต้องอยู่ด้วยกันอย่างนี้
แน่นอนว่า ถ้าคนหนึ่งยังคงมองใครอีกคนด้วยดวงตาที่มีม่านแห่งความโกรธบดบังไม่เลิก ความร้ายแรงและความผิดในสายตาคู่นั้นก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน และอะไรที่เขาทำหรือพูดที่มันอาจจะดี แต่คนที่โกรธก็อาจจะมองเป็นอื่นอย่างนั้น แต่ถึงอย่างนั้น..คนที่มีทั้งความอดทนสูงและขี้ขลาดไม่กล้าปล่อยมือในเวลาเดียวกัน ก็ยังมองข้ามและคงรู้สึกไม่เปลี่ยน
คนหนึ่งรู้สึกรัก แต่.. อีกคนรู้สึกโกรธหรืออาจจะเกลียด แล้วเส้นทางทั้งสองความรู้สึกนี้ จะมีจุดเชื่อมต่อหรือจะหาทางมาบรรจบเป็นเส้นทางเดียวกันที่ตรงไหน ><
ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้แดนดินเอาชนะใจยาหยี และให้ชีวิตได้มีโอกาสสัมผัสกับคำว่า สมหวัง สักครั้ง ให้สาสมใจชาวเราด้วยนะคะ 😁
เล่นแท็ก #ช่วยใจดีสักนิดคุณคู่หมั้น นะคะ
++คำเตือน++
- นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดจากจินตนาการของผู้เขียนล้วน ๆ นักอ่านทุกคนโปรดใช้วิจารณญาณและใช้จินตนาการในการอ่านด้วยน้าา
- เนื้อเรื่องมีคำพูดที่อาจจะกระทบหู มีการกระทำที่อาจจะดูไม่สมเหตุสมผลหรือขัดจากความจริง(แต่มันเป็นปมใหญ่ที่ไม่สามารถตัดทิ้งได้) และมีเหตุการณ์สะเทือนใจ(ไม่)นิดหน่อย เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป
- เรื่องราวอาจจะดำเนินไปทางขม แต่เป็นขมที่กลืนได้ เหมือนโบราณว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา(หยี) นั่นหมายความว่า.. จบสุขนิยมแน่นอนค่ะ ^^
** ฝาก **
เพจ(อัปเดตเป็นหลัก) : เฟร์ดา นักเขียน
เฟซบุ๊กส่วนตัว : เฟร์ดา เฟอร์
X (ทวิตเตอร์) : @ffre_daawriter
ช่องต๊อกต๊อก : เฟร์ดา นามปากกา , นามปากกา เฟร์ดา
=========================================
นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
* หากมีใครพบเจอผลงานที่เหมือน มีการคัดลอก หรือนำไปดัดแปลงเป็นผลงานของตัวเองหรือหารายได้ รบกวนแจ้งเฟอร์ด้วยนะคะ ผลงานทุกชิ้นเฟอร์คิดพล็อตเอง เขียนเองทุกคำ ทั้งรักทั้งหวงประดุจลูกที่คลอดมาเองเลยค่ะ 😆 ฝากกันด้วยน้าา 🙏💖
Guest
