ภาคินน์ อดิพัฒน์เดชากร
x
อินทัช ปริยากรโสภณ
"กูถามมึงจริงๆมึงคิดยังไงถึงมาที่นี่"
"กูก็แค่อยากหางานทำ"
"มึงหาข้ออ้างได้แค่นี้เองหรอ ฟังไม่ขึ้นชิบหาย"
"ก็ในเมื่อมึงรู้อยู่แล้วจะถามกูทำไม"
"ก็แค่อยากถามให้มั่นใจ ทำงานที่นี่น่ะจะเจ็บตัวหน่อยนะมึงจะทำไหวหรอ"
ภาคินน์เอ่ยถามออกมาเสียงเย็นพลางเดินไปหาอินทัช
"ที่สำคัญอาจจะไม่ได้เจ็บตัวอย่างเดียว...แต่อาจจะเจ็บอย่างอื่นด้วย"
ร่างสูงขาวที่ยืนอยู่ด้านหลังก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของอินทัชด้วยนํ้าเสียงเย็นเยือก มือพลางเคลื่อนจากใบหน้าคมคายลงไปที่กลางอกข้างซ้ายของอินทัช
"ไม่เป็นไรกูก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะเจ็บแค่ไหน"
"หึ"
ภาคินน์หัวเราะในลำคอเบาๆก่อนที่จะเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ตรงหน้าของอินทัช เขาจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่าย นัยน์ตาสีดำเปล่งประกายเจ้าเล่ห์แฝงด้วยรอยยิ้ม
"กูจะถามมึงอีกเป็นครั้งสุดท้ายมึงแน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะมาทำงานให้กู"
"กูแน่ใจ กูจะเป็นบอดี้การ์ดให้มึง"
"เป็นบอดี้การ์ดให้กูหมายความว่ามึงต้องตายแทนกูได้ด้วย"
"ไม่ต้องห่วงกูตายแทนมึงได้"