" อะไรวะ! ทำไมคนดีๆอย่างอี้เฉินต้องตายตอนจบด้วย นักเขียนแม่งลำเอียงฉิบหาย "
ตงตง โวยวายออกมาหลังอ่านนิยายรักจีนโบราณเรื่องล่าสุดจบไป พระเอกไม่เห็นจะมีอะไรดีตรงไหน หากไม่เป็นลูกรักของนักเขียนคงตายไปตั้งแต่สามตอนแรกในสนามรบแล้วเถอะ
พ่อพระรองของเขาต่างหากที่มีความสามารถเก่งกาจรอบด้าน และที่ไอ้พระเอกรอดตายมาได้ก็เพราะได้พระรองช่วยไว้ในสนามรบ
แม้พระเอกกับพระรองเป็นเพื่อนสนิทกัน แต่พระรองของเขานั้นเกิดจากมารดาที่อดีตเคยเป็นนางโลม แม้จะมีความสามารถรอบด้านไต่เต้าได้เป็นถึงรองแม่ทัพแต่ก็มักจะถูกมองข้ามเสมอ
ไม่ว่าจะเรื่องหน้าที่การงานหรือเรื่องหัวใจ คนที่ตนมีใจให้อย่างนางเอกยังไปตกลงคบหากับไอ้พระเอกโดยไม่สนใจความรู้สึกของพ่อพระรองเลยด้วยซ้ำ ทั้งที่ตัวเองเป็นคู่หมายของพระรองแท้ๆ
ส่วนพ่อพระรองของเขาก็โคตรเป็นคนจิตใจดีจนหน้าหมั่นไส้ เห็นพระเอกและนางในดวงใจรักกันก็ยอมเปิดทางให้ทั้งสองคนแบบง่ายๆ ยอมเป็นคนเจ็บเพื่อให้เพื่อนและอดีตคู่หมายได้ครองคู่กัน แต่สุดท้ายคนดีๆอย่างพระรองก็ต้องมาตายในสนามรบอย่างน่าสงสาร
ตงตงไม่พอใจนักเขียนเอามากๆ หากตอนจบพระรองไม่ตายเขาก็ยังพอทนได้ แต่นี่นักเขียนใจร้ายเกินไป ทำไมต้องให้พระรองตายด้วยวะ
" อินกับนิยายอีกแล้วเหรอไอ้ตง "
ตงตงถอนหายใจหันไปมองเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ใกล้ๆด้วยใบหน้าที่ยังไม่สบอารมณ์
" เออดิ แม่งโคตรหงุดหงิดอะ "
" มึงก็เป็นซะแบบนี้ทุกที อ่านนิยายไม่ได้ดั่งใจก็โวยวายตลอด "
" ก็คนมันอินนี่หว่า มึงไม่เข้าใจหรอกเปา มึงมันไม่เคยอ่านนิยายจะไปรู้อะไรล่ะ กูไม่พูดกับมึงหละไปหาของหวานกระแทกปากดับอารมณ์หงุดหงิดแปปนะ เดี๋ยวมา "
พูดจบตงตงก็คว้ากระเป๋าตังค์และหนังสือนิยายมาถือไว้ ก่อนจะเดินออกไปจากใต้หอเพื่อจะเดินข้ามทางม้าลายไปซื้อขนมหวานที่อยู่อีกฝั่งของถนน
ระหว่างทางปากก็ยังบ่นพึมพำด่านักเขียนไม่หยุด แถมยังเดินก้มหน้าเปิดหนังสือนิยายหาชื่อนามปากกาของนักเขียนอีกด้วย โดยไม่รู้เลยว่ามีรถยนต์กำลังวิ่งมุ่งหน้าเข้ามาหาตนด้วยความเร็วจนแทบมองไม่ทัน
ปี๊นนนนน!!!
ได้ยินเสียงบีบแตรที่ดังสนั่น ตงตงเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงทันควันแต่ไม่สามารถหลบได้ทันแล้วจริงๆ
ฉิบหาย
จบคำอุทานในใจรถยนต์คันใหญ่ก็ชนกระแทกร่างทันที ในวินาทีนั้นตงตงกอดกระเป๋าตังค์และหนังสือนิยายแน่นมาก และเมื่อร่างที่ลอยละล่องอยู่ในอากาศเสี้ยววินาทีต่อมาก็ตกกระทบพื้นถนนอย่างรุนแรง ตงตงกระอักเลือดออกมาจากปากและจมูก ก่อนลมหายใจสุดท้ายใกล้จะหมดลงในมือยังกอดกระเป๋าตังค์และหนังสือนิยายไม่ยอมปล่อย
" ไม่นะ! ไอ้ตง ตงตงอย่าตาย ฮือออ "
ในหูได้ยินเสียงเปาร้องไห้แต่ตงตงไม่สามารถเอ่ยปากพูดอะไรได้อีกแล้วก่อนเสียงของความวุ่นวายจะค่อยๆจางหายไปพร้อมความมืดเข้ามาครอบงำในที่สุด