พันธะร้ายแสนรัก

บทนำ 

พันธะร้ายแสนรัก 

“ทำไมคุณถึงพูดโกหก” 

“โกหก” เธอทวนคำพูดของเขาแล้วเลิกคิ้วขึ้นสูงเป็นเชิงถามว่าเธอโกหกเรื่องอะไร 

“ก็โกหกว่าคุณไปหาผมทุกเดือนและพยายามที่จะมีลูกกับผม” 

           “ก็เราจดทะเบียนสมรสกันมา 4 ปีแล้ว เราก็ควรจะมีลูกกันสักที” เธอพูดออกมาอย่างไม่อายปาก จนชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่นเข้าหากันด้วยความไม่สบอารมณ์ เมื่อพูดถึงคำว่าลูกมันก็สะกิดใจของเขาให้นึกถึง 4 ปีที่แล้วความเจ็บปวดยังบาดลึกอยู่ในใจของเขาไม่มีวันจาง 

           ความจริงแล้วการที่เขากลับมาที่ไทยในครั้งนี้เขาไม่ได้จะมาสร้างครอบครัวกับเธอหรอกนะ แต่เขาตัดสินใจดีแล้วว่าเขาอยากจะมาหย่ากับเธอเพราะตอนนี้เขาโตขึ้นแล้ว โตขึ้นมากกว่า 4 ปีที่แล้วและผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต เขาอยากจะเป็นคนที่กล้าตัดสินใจด้วยตัวของเขา เขาจะไม่ยอมอยู่ใต้อาณัติขอพ่อหรือย่าของเขาอีกแล้ว 

“ผมตัดสินใจแล้วนะ” สายตาคู่คมจ้องสบตาของเธอด้วยแววตาที่แน่วแน่ 

“ผมว่าเราหย่ากันเถอะ” รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของเธอกลับเลือนหายไปในทันทีเหมือนคำพูดของเขานั้นกระชากทั้งความสุขและความปรารถนาของเธอให้หลุดออกไปจากชีวิตโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว 

           “คุณว่าอะไรนะ” 

           “เราไม่ได้รักกันและผมคงจะอยู่กับคุณในฐานะสามีต่อไปไม่ได้ ผมทำไม่ได้จริง ๆ มันทรยศความรู้สึกของผม” คำพูดของเขามันทำให้เธอขัดใจเป็นที่สุด เธอไม่ได้เสียใจที่เขาพูดว่าเราไม่ได้รักกันเพราะความจริงมันก็เป็นอย่างนั้นแหละ ตั้งแต่ที่จดทะเบียนสมรสกันมา 4 ปีก็ไม่ได้เจอหน้าค่าตากันเลย เธอเพิ่งจะมาเห็นหน้าของสามีที่จดทะเบียนด้วยก็วันนี้นี่แหละ และวันนี้ก็เป็นวันที่เขาชวนเธอไปหย่า 

           “ฉันไม่หย่า”