---
“คุณเคยมองใครบางคนในโลกที่ดูเหมือนจะไม่จริง...
แต่กลับทำให้คุณหวั่นไหวมากกว่าความจริงที่เคยรู้จักไหม?”
เสียงดนตรีจังหวะละมุนคลอเบาๆ อยู่ในร้านแสงไฟสลัว
กลิ่นน้ำหอมแพงๆ ปะปนกับกลิ่นแอลกอฮอล์ระดับพรีเมียมลอยเคล้าในอากาศ
ที่นี่คือโลกอีกใบ…
โลกที่ “คำพูดหวาน” มีราคามากกว่าทอง
โลกที่ “รอยยิ้ม” ไม่ได้แปลว่าจริงใจ
และโลกที่ผู้หญิงยอมจ่ายเพื่อสิ่งที่ไม่ได้จับต้องได้
ฮารุกะไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมานั่งอยู่ในร้านโฮสต์
แต่ก็ใช่ว่าเธอจะคิดอะไรได้มากนัก เมื่อโดนยูอิเพื่อนสาวลากแขนมาด้วยเหตุผลว่า
“นี่คือวิธีคลายเครียดของผู้หญิงยุคใหม่”
เธอรู้จักแต่บาร์คาราโอเกะที่มีซุปมิโสะฟรีกับของทอดราคาไม่เกินห้าร้อยเยน
ไม่ใช่ที่ที่ผู้ชายแต่งตัวดีมาเสิร์ฟเครื่องดื่มพร้อมหยอดคำหวานใส่หู
และตอนนั้นเอง…
เขาก็เดินเข้ามาในสายตาเธอ
ผมสีดำขลับตัดกับดวงตาคมเฉี่ยว แววตานั้นไม่ได้อ่อนโยนแต่กลับตรึงใจ
รอยยิ้มจาง ๆ บนริมฝีปากสีพีชจางราวกับไม่ตั้งใจ แต่กลับทำให้โลกของเธอหยุดหมุน
เขาไม่ได้พูดอะไรกับเธอทันที
เพียงแค่ยื่นแก้วเครื่องดื่มที่มีน้ำแข็งกรุ๊งกริ๊งส่งให้ แล้วพูดเบาๆ ว่า
“คืนนี้…คุณดูเหมือนต้องการใครสักคนฟังมากกว่าพูดนะครับ”
หัวใจของเธอเต้นแปลกๆ
ทั้งที่รู้ว่าเขาคือ “โฮสต์”
ทั้งที่รู้ว่าคำพูดนั้นอาจใช้กับลูกค้ามาหลายร้อยคนแล้ว
แต่หัวใจกลับห้ามไม่ได้เลย...ที่จะเต้นแรงขึ้นทุกที
บางที…
โลกปลอมๆ นี้
อาจจะจริงใจกว่าหลายคนที่เธอเคยพบในโลกจริงก็ได้
Guest
