นิยายเรื่อง "รับจ้างรักฉบับมาเฟีย" 17/2/68
ชารัณ อายุ 35 อาชีพ นักธุรกิจ
ขวัญยิหวา อายุ 22 นักศึกษาปี 4 ที่มีจุดยืนเป็นของตัวเองชัดเจน และเมื่อเธอตัดสินใจยอมเป็นเด็กไซด์ไลน์ครั้งแรกก็ได้พบกับชารัณ ซึ่งเขาคือมาเฟียที่มีอิทธิพลล้นฟ้า แต่ที่เขาเลือกเธอมาเพราะต้องการว่าจ้างให้เธอทำอะไรบางอย่างให้เขานั่นเอง...
****นิยายของมนต์สิงหาไม่มีนอกกายนอกใจนะคะ
นอ.เป็นเด็กไซ.ส์ไลน์ที่จำเป็นต้องทำงานนี้เป็นครั้งแรกแต่เมื่อได้เจอกับพอ.นอ.จึงคิดเปลี่ยนใจไม่ทำในนาทีสุดท้าย และขู่ฆ่.าตั.วตา.ยหากพอ.ไม่หยุดคุ.กคาม
ด้วยเสียดายของพอ.จึงยอมตกลงและว่าจ้างให้นอ.ทำงานให้อย่างหนึ่งซึ่งได้ตั้งเงื่อนไขไว้ในสัญญาทั้งหมดแต่พอ.ก็ดันแหกกฎของตัวเองทุกข้อเพราะมันคือแผนการหลอกล่อให้นอ.มาอยู่ด้วยใกล้ๆนั่นเอง
สปอยตัวอย่างค่ะ
ขวัญยิหวาขยับตัวหนีและพยายามเบี่ยงหน้าหลบ แล้วก็ได้พบว่าอีกฝ่ายจงใจบดขยี้ริมฝีปากของเขาลงมาที่ริมฝีปากของเธออย่างเร่าร้อนและไร้ซึ่งความอ่อนโยน ราวกับต้องการสั่งสอนคนดื้อรั้น ให้รู้ซึ้งถึงผลลัพธ์ของการต่อต้าน หญิงสาวสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เมื่อถูกมือหนาบีบเข้าหาเอวบางซึ่งรับรู้ทุกอย่างในทุกๆ สัมผัสของอีกฝ่ายที่แสนเอาแต่ใจ มือบางที่เคยทุบตีบนลาดไหล่ซ้ำๆ ได้แปรเปลี่ยนเป็นกำเสื้อเขาไว้โดยไม่รู้ตัว
ชารัณกระตุกยิ้ม นัยน์ตากรุ่มกริ่มฉายแววปรารถนา ในจังหวะที่ผละออกมาสบตากับหญิงสาว ทำเอาเธอรู้สึกหนาวสะท้านไปถึงสันหลัง ตอนที่ได้เห็นร่างใหญ่ปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกไป แต่ดูเหมือนไม่ทันใจเจ้าตัวจึงใช้มืออีกข้างกระชากมันออกอย่างแรง เป็นเหตุให้เม็ดกระดุมดีดออกมาจนหมดแผง ก่อนที่เสื้อราคาแพงจะถูกถอดออกจากร่างกายของเขาในเวลาต่อมา
ขวัญยิหวาถูกดันตัวให้ถอยล่นจนไปติดกับเคาน์เตอร์ ขณะที่คนตรงหน้าของเธอก็ได้วาดมือใหญ่ กวาดสิ่งของบนนั้นออกไปให้พ้นทาง
เพล้ง!
เสียงของบางอย่างตกลงกระแทกแล้วแตกกระจายไปทั่ว แต่เจ้าตัวกลับเหยียดยิ้มร้ายขณะที่ยกร่างบางขึ้นมาวางไว้ด้านบน ก่อนที่คนตัวใหญ่จะกดร่างของเธอลงไป พร้อมกับที่ใช้มือหนาดันขาเธออ้าออกกว้าง เพื่อให้เขาแทรกร่างเข้ามายืนอยู่ตรงกลางหว่างขาของเธอได้
"ปล่อยนะ... อ๊ะ! อื้อ!"
เสียงร้องของขวัญยิหวาถูกกลืนหายไปกับจูบที่แสนรุกร้ายรุนแรง คล้ายกับต้องการแสดงให้เธอได้เห็นถึงความดิบเถื่อนของเขา ที่แสนจะเอาแต่ใจกับเธอได้อย่างร้ายกาจ
ปลายลิ้นร้อนผ่าวกวาดต้อนลิ้นบางอย่างดุดัน ราวกับต้องการกลืนกินทุกคำปฏิเสธของเธอลงท้อง ให้หายไปกับการกระทำที่แสนหยาบคายนี้ของเขา
ขวัญยิหวาหลับตาแน่นเมื่อความร้อนแรงจากกายแกร่ง แผ่ซ่านเข้ามาในร่างจนไม่อาจต้านทานมันได้ มือหนาลูบไล้ไปตามเรียวขาด้านนอกและด้านในสลับกันไปมา ซึ่งสัมผัสของคนตัวใหญ่กว่า มีทั้งอ่อนโยนและกักขฬะในเวลาเดียวกัน ปลายนิ้วเรียวยาวไล้ไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหยุดลงบนจุดอ่อนไหวกลางกายสาว ตรงชั้นในเนื้อบางเบาที่เปียกชุ่มจนแนบติดกับผิวนุ่มเนียน
"หึ... เปียกโชกขนาดนี้แล้วยังจะมาดิ้นหนีอะไรอีก?"
เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างใบหูของหญิงสาว ผสมกับลมหายใจร้อนผ่าว ที่ทำเอาเธอหอบสะท้านด้วยความร้อนร่าน ที่แล่นพล่านไปทั่วทุกอณูของร่างกาย
ขวัญยิหวายิ่งรู้สึกอับอายเมื่อถูกอีกฝ่ายกล่าวหา ถึงแม้ว่าทุกอย่างที่เขาพูดออกมามันจะเป็นเรื่องจริงก็ตาม เธอจึงพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากคนตัวใหญ่ แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น เพราะในเวลานี้มือของเธอทั้งสองข้าง ได้ถูกรวบขึ้นไปตรึงไว้ด้วยกันที่ด้านบน ซึ่งอยู่เหนือศีรษะของตนเอง
หัวใจของหญิงสาวเต้นรัวเสียจนกลัวว่ามันทะลุออกมาด้านนอก เพราะมันคือการบอกใบ้ของสัญญาณเตือนภัยที่ใกล้จะมาถึง ซึ่งร่างกายของหญิงสาวราวกับถูกตรึงไว้ด้วยสัมผัสอันร้อนแรง ที่กำลังแสดงออกมาให้เธอได้รู้ว่า
ในค่ำคืนนี้...
ขวัญยิหวาไม่สามารถหนีพ้น จากคนที่อยู่ด้านบนของตนเอง...
Guest
