"ทนายมาทำไมเหรอคะคุณ"
"เรื่องงานแต่ง"
"..........."
"..........."
ได้ยินแค่นั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรต่อเพราะรู้ดีว่ามันหมายความว่ายังไง
เมื่อเกือบสองปีก่อนที่คุณปู่จะเสียท่านได้ทำพินัยกรรมเอาไว้ ทุกอย่างก็ดูไม่ได้มีปัญหาอะไรถ้าไม่ติดตรงข้อสุดท้ายที่ระบุเอาไว้ชัดเจนว่า ตระกูล 'อนันทการ' จะต้องเกี่ยวดองกับ ตระกูล 'เกื้อบุรินทร์' คนใดคนหนึ่งอย่างน้อยเป็นระยะเวลาหนึ่งปี ถ้าภายในระยะเวลาสองปีหลังจากที่ข้าพเจ้าสิ้นอายุขัยไปแล้วไม่ได้เป็นไปตามเงื่อนไขข้อดังกล่าวบ้านและบริษัทจะตกเป็นกรรมสิทธิของมูลนิธิในความดูแลของนายดิเรก อนันทการ โดยไม่มีข้อยกเว้น
"เดือนหน้าก็จะครบกำหนดแล้วพ่อว่ามันถึงเวลาแล้วนะพีช"
"หนูมีสิทธิเลือกด้วยเหรอคะ"
เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมปู่ถึงต้องเขียนพินัยกรรมไว้แบบนั้นต้องการอะไรกันแน่ปกติเคยเห็นแต่ผู้ใหญ่บังคับคลุมถุงชนเพราะอยากเห็นลูกหลานเป็นฝั่งเป็นฝาแต่นั่นมันเก่าแล้วไงปู่เธอแอดวานซ์กว่านั้นทำเป็นพินัยกรรมเรียบร้อยนี่แต่งไปปู่ก็ไม่ได้เห็นแล้วปู่จะทิ้งพินัยกรรมน่าปวดหัวแบบนี้ไว้ให้หนูทำไมคะปู่วววววววววววววววววว