"...พี่รหัสเธอฝากมาให้"
นี่เป็นประโยคที่คนตรงหน้าบอกกับฉันขณะที่ยื่นบางอย่างมาให้ เขาคนนี้ไม่ใช่ทั้งเพื่อน ไม่ใช่ทั้งแฟน แต่เป็นเพียงแค่เพื่อนของพี่รหัสฉันเท่านั้น
ฉันยกมือไหว้เพื่อขอบคุณ แต่แล้ว...
"เธอไหว้ผิดที่หรือเปล่า..."
"...ตรงนี้ต่างหากที่ถูก"
นิ้วเรียวสวยยกขึ้นแล้วจิ้มไปที่อกข้างซ้ายของตัวเองสามครั้ง มุมปากหนายกขึ้นกระตุกยิ้มให้ฉันที่กำลังเหวออยู่
"ฮ่า ๆ ๆ ไม่ถูกมั้งคะ ถ้าจะให้ได๋ไหว้ตรงนั้นก็คงไม่ได้ ...เพราะได๋จะไหว้แบบนั้นแค่กับเจ้าบ่าวของตัวเองเท่านั้น"
แล้วต่อมาเขาก็ทำให้ปี๊ดแตกแล้วรับปากพนันกับเขา และฉันก็พบว่าตัวเองตัดสินใจผิดมหันต์เมื่อฉันแพ้พนัน แล้วต้องไหว้แนบอกเขาทุกครั้งที่เจอหน้าไปจนจบปีสี่!
แล้วฉันก็ค้นพบว่าพี่เทียนเป็นคนที่ชอบสนับสนุนฉัน อย่างเช่น
"ห้ามทำไม ได๋จะไปตบปากพวกมัน"
"เอาสิ ...ไหนบอกอยากตบปากพวกมัน แต่อย่าใช้มือละ ...สกปรก"
พี่เทียนเป็นคนที่หน้ามึนนิดหน่อย...
"...นี่มันไม่ใช่ทางกลับคอนโดได๋นะคะ"
"ก็บอกว่าจะพากลับ..."
"แต่นี่มันไม่ใช่ทางกลับคอนโดได๋ไง"
"ที่บอกว่าจะพากลับคือกลับคอนโด... ฉัน"
"ฮะ! พี่จะบ้าปะ ก็ไปส่งได๋ก่อนสิพี่ค่อยกลับ"
"ที่ไหนก็นอนได้เหมือนกัน..."
และพี่เทียนเป็นก็คนที่อ่อยได้นิดหนึ่ง...
"อร่อยเฉย นึกว่าจะดูดีแค่หน้าตาซะอีก"
"...คนทำก็อร่อยเหมือนกัน ชิมปะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ พอดีได๋อยากกินแค่ข้าว ไม่ได้อยากกินคนด้วย"
"หึ..."
โว้ย! พี่เทียน
…
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้แต่งสมมุติขึ้น ในเรื่องมีคำหยาบ มีการใช้ถ้อยคำที่รุนแรง มีฉาก 18+ และตัวละครมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ห้ามลอกเรียนแบบเด็ดขาด และควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน
Guest
