โซ่ ธีรภัทร
เขาชอบมันตั้งแต่ปี1แล้วมันแม่งไม่รู้อะไรเลยเขาเลยต้องล่วงเกินมันตอนเมาเขามันไม่ใช่คนดีอะไรอยู่แล้ว เขาจะใช้วิธีไหนก็ได้เพื่อไห้มันมาไม่ว่าจะดีหรือร้า
ตะวัน อินทัช
ทำไมต้องเป็นมันว่ะ เพื่อนที่เขาสนิทที่สุด เพื่อนที่รู้ใจเขาที่สุด เขาไม่คิดเลยมันจะฉวยโอกาษตอนเขาเมาเขาโคตรไว้ใจมันเลย แต่ที่มันทำกับเขาเขารับไม่ได้จริงๆ
“มึงทำแบบนี้กับกูทำไมว่ะ…กูกับมึงเป็นเพื่อนกันน่ะ”
“ก็เมื่อคืนมึงยั่วกูเอง….น่าเx็ดฉิบหายใครจะอดใจได้”
“กูว่ากูกับมึงกลับมาเป็นเพื่อนกัน…เรื่องที่เกิดขึ้นลืมๆไปซ่ะ”
“กูคงลืมไม่ได้ว่ะ…เสียงครางมึงหวานติดหูกูเหลือเกิน”
บุคคลหรือสถานที่ ไม่มีเจตนาที่จะชัดชวนหรือทำไห้ผู้อื่นเสียหาย เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ห้ามคัดลอกหรือดัดแปล