เป่าเป้ย นักเขียนผู้มากฝีมือ ได้รับโปรเจคใหม่ให้เขียนบทละครเกี่ยวกับชีวิตของนักแสดงชื่อดัง เฟรนด์ ผู้เป็นที่รู้จักในฉายา "เฟรนด์ 14 วัน" ฉายานี้มีที่มาจากชื่อเสียงในการมีความสัมพันธ์ที่ยืนยาวเพียง 14 วันก่อนจะสิ้นสุดลง เป่าเป้ยรู้ดีว่าการศึกษาชีวิตของเฟรนด์ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาก็พร้อมที่จะเผชิญความท้าทายนี้
บทนำ
"คุณพาเด็กมาฟันที่นี่บ่อยๆ เหรอ รวมถึงผมด้วยมั้ย?" ผมถามออกไปตรงๆ แล้วก็ยืนจ้องหน้ารอคอยคำตอบจากเขาอย่างเอาจริงเอาจัง ให้มันรู้กันไปว่าผมไม่ได้พูดเล่นและผมก็ไม่ใช่เด็กใสๆ ที่จะแกล้งทำเป็นไม่รู้ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอก
เฟรนด์หัวเราะพรืดก่อนที่เขาจะตอบอะไร นั่นทำให้ผมเริ่มหงุดหงิด ที่ผมต้องหวาดระแวงก็เป็นเพราะรุ่นน้องของเขาคนนั้นแต่เขากลับมองว่าท่าทีจริงจังของผมเป็นเรื่องตลก
"คิดอะไรตื้นๆ น่า"
"ตอบผมมาก่อน" ผมเร่งเร้า
"ก็..อื้ม ก็บ่อย แต่ไม่รวมคุณ" ผมไม่เชื่อ ผมแสดงออกทางสีหน้าเลยว่าไม่เชื่อ นั่นทำให้เฟรนด์ยิ่งหัวเราะหนักเข้าไปใหญ่ "อย่าคิดว่าตัวเองจะมีเสน่ห์ดึงดูดขนาดนั้นเลยน่า ผมไม่ได้คิดจะพาคุณมาอยู่ที่นี่เพื่อฟัน ผมพาคุณมาอยู่เพื่องานของเรา แล้วผมก็ยังไม่มีความคิดที่จะฟันคุณตอนนี้ด้วยแต่ต่อไป...ก็ไม่แน่"
เขาก้มลงมากระซิบใกล้ๆ และนั่นก็ทำให้ผมอยากจะตบปากเขาจริงๆ
"นี่สรุปพาผมมาอยู่ที่นี่เพื่อจะฟัน?" ผมเท้าสะเอวอย่างเอาเรื่อง กะว่าถ้าเขาพูดหมาๆ ออกมาอีกแม้แต่ประโยคเดียวผมจะต่อยให้ปากแตกแล้วแยกทางเลยจริงๆ ผมทนทำงานกับคนที่หื่นกามแบบนี้ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด!
"ก็บอกว่าไม่ใช่ไง ถ้าผมไม่ถูกใจต่อให้จะอยู่ด้วยกันยังไงผมก็ไม่เอาหรอก แต่ถ้าผมถูกใจเมื่อไหร่ รับรองว่าผมจะฟันคนๆ นั้นให้ได้ภายใน 14 วัน คุณคงยังไม่รู้สินะ ฉายาของผมเฟรนด์ 14 วัน นี่คือข้อมูลแรกที่คุณควรรู้นะคุณนักเขียน"
"อายุเท่าไหร่?" อยู่ดีๆ เขาก็ถามขึ้นมาแบบไม่มีปีไม่มีขลุ่ย ตอนนี้ผมกำลังโดนเขาซักประวัติคืนบ้างแล้วเหรอ
"เอ่อ 24 ครับ"
"นายเป็นน้องฉันนี่" อยู่ดีๆ เขาก็เปลี่ยนสรรพนาม
"อนุญาตให้เรียกฉันว่าพี่เอาไหม เราจะได้สนิทกันมากขึ้น ฉันอยากสนิทกับนายนะ นายว่ายังไงล่ะ" เขาพูดด้วยท่าทีสบายๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเราสนิทกันขึ้นมาอีกหนึ่งระดับจริงๆ เขาดูไม่คิดมากกับอะไรสักอย่างตั้งแต่ตอนที่ชวนผมย้ายเข้ามาอยู่ที่นี่เมื่อวานแล้ว
"อ่ะ ก็ได้ครับ" อาจเป็นเพราะผมไม่ใช่พวกนักเข้าสังคมมืออาชีพอย่างเขา แน่นอนว่าการถูกเปลี่ยนสรรพนามแบบสายฟ้าฟาดย่อมทำให้ผมตั้งตัวไม่ติด
"ไหนลองเรียกซิ" และยิ่งประหม่าเข้าไปใหญ่เมื่อโดนเขาทดสอบเข้าทันควันแบบนี้ ก็จะให้เวลาผมปรับตัวบ้างจะได้ไหม จะเร่งรัดอะไรกันเบอร์นั้น
"พี่เฟรนด์" เพียงแค่เปลี่ยนสรรพนามผมก็รู้สึกเหมือนตัวเองถูกเปลี่ยนสถานะไปเป็นเด็กน้อยในความดูแลของเขาอย่างน่าประหลาด ทั้งที่เมื่อตะกี้ไม่กี่นาที่ก่อนหน้านี้เรายังเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันอยู่เลย
"น่ารัก" อยู่ดีๆ เขาก็เอ่ยปากชมออกมาหน้าตาเฉย เขาจะเคยรู้อะไรบ้างไหมว่าคำพูดง่ายๆ จากปากเขามันต้องทำให้ใครต่อใครคิดมากขนาดไหน เหมือนอย่างผมในตอนนี้ที่อยู่ดีๆ ก็เขินจนทำตัวไม่ถูก
"อะไรน่ารักครับ" ผมถามไปงั้นๆ ทั้งที่ก็พอรู้คำตอบอยู่แล้วแค่อยากตอบโต้อะไรเขาบ้าง ไม่อยากนั่งเป็นซากอะไรบางอย่างให้เขาแทะเล็ม
"ก็นายไง...น่ารัก" เขายิ้มหวานอีกแล้ว ผมไม่รู้ว่าเขาจงใจหว่านเสน่ห์ใส่ผมหรือเปล่า แต่ถึงจะไม่แต่ตอนนี้ผมก็ได้กระโดดลงไปในหลุมของเขาเรียบร้อยแล้วล่ะ
ตัวละครหลัก :
เฟรนด์ พีรวิชญ์ รัตนภูริธนากุล (26ปี) อาชีพ นักแสดง
เป่าเป้ย ปรินทร์ อรรถจิรานนท์ (24ปี) อาชีพ นักเขียน
Vs
พร้อม กลทีป์ ธนเกียรติ์โภคิน (23ปี) อาชีพ นักแสดง
กันต์ อดิกันต์ นนทพิวัฒน์ (22ปี) อาชีพ นักศึกษา
รับประกันความกามสไตล์ 14 วันฟ้องจะฟัน
‘แล้วเจอกัน’
Guest
