**ไม่มีการนอกกายนอกใจ ไม่มีการบรรยายถึงความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งกับผู้หญิงคนอื่น**
เสมอภพ วชิรประดิษฐ์
อายุ 33 / สูง 192 / 60
ทายาทโดยตรงของวชิระไดม่อน ร้านเพชรขนาดใหญ่ที่นำเข้าและส่งออกไปมากกว่าหนึ่งร้อยยี่สิบประเทศ เป็นคนเจ้าชู้ เอาแต่ใจ ชีวิตนี้ไม่คิดจะแต่งงานและไม่เคยรักใครจริงๆ
“ฉันเพิ่มให้เธอคืนละหมื่น ทีนี้ก็แล้วแต่เธอแล้วกันว่าจะค้างหรือไม่ค้าง”
ภูพิงค์ โรจน์ปัญญา
อายุ 21 / สูง 170 / น้ำหนัก 44
ฉายานางฟ้าช่างยนต์ ปวส.ปี2 สวย เท่ ไม่ยอมใคร อดีตเคยเป็นตัวล่อให้เพื่อนในรุ่น การแสดงเก่ง ยิ้มธุรกิจได้ ปัจจุบันงานหลักเป็นเด็กในสต็อกที่เสมอภพเลื่อนขึ้นอย่างรวดเร็วให้เป็นเบอร์หนึ่ง
“ไอ้บ้านั่นมันคิดว่ามันเป็นใคร ถึงได้ทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาลแบบนี้ได้!!”
...
“ฉันไม่ได้ขายตัว!” เธอว่าเสียงดัง
“ฉันก็ไม่ได้ให้เธอขายตัว” เสมอภพหมายความตามที่เขาพูด
“แต่ที่นายกำลังทำอยู่ มันคือการซื้อฉันด้วยเงิน” ไม่ต่างอะไรกับการขายตัว เขาทำเหมือนเธอเป็นสิ่งของที่จะซื้อเท่าไรก็ได้ มันจึงทำให้ภูพิงค์นึกโมโหจนตัวสั่น
“แล้วเธอไม่ต้องการเงินเหรอ?”
“...”
“ปฏิเสธไม่ได้ใช่ไหมล่ะ ฉันไม่คิดจะให้เธอขายตัวเองให้ฉันหรอกนะ แต่ฉันชอบเธอ อย่าเพิ่งคิดไปไกล ฉันไม่ได้ชอบเธอแบบนั้น หน้าตาและท่าทางของเธอมันดึงดูดฉันซะจนต้องยอมรับตรง ๆ ว่าฉันถูกใจเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ฉันยื่นข้อเสนอให้ เธอจะได้ทุกอย่าง เงิน บ้าน รถ หรืออะไรก็ตามที่เธอร้องขอ แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้คิดที่จะบังคับฝืนใจเธอ ถ้าเธอไม่เต็มใจที่จะเป็นเด็กในสต็อกของฉัน ก็ไม่เป็นไร เรื่องเงินที่ติดค้างกันอยู่ก็แค่ทยอยคืนฉันพร้อมดอกเบี้ยเป็นงวด ๆ ก็เท่านั้น ฉันคิดดอกเบี้ยไม่แพงหรอก”
“ไอ้บ้าเอ๊ย!”
“โอ๊ย!” ภูพิงค์หมดความอดทนแล้วจริง ๆ เธอยั้งกำปั้นนั้นเอาไว้ไม่อยู่จึงส่งแรงลงไปที่ใบหน้าของเสมอภพเสียเต็มแรง
ไปตายซะไอ้ชาติหมา!!
.
.
.
.
“สามสิบสาม” คนถามถึงกับอ้าปากค้าง ยกนิ้วขึ้นมานับรวมอายุของตนเองที่ห่างกับเขาอยู่หลายปี
ปีนี้เธอย่างเข้ายี่สิบเอ็ด กับสามสิบสาม ห่างกันสิบสองปี ว่าไงนะ สิบสองปี!! นี่มันครบหนึ่งรอบพอดีไม่ใช่เหรอ!?
“นายนี่มันตาเฒ่าหัวงูชัด ๆ” ภูพิงค์บ่นอุบอิบแต่คนฟังก็ได้ยินมันชัดเจนเต็มสองหู
“ตาเฒ่าที่ไหนจะฟิตปั๋งขนาดนี้” ใบหน้าสวยทำราวกับไม่อยากเชื่อในคำพูดของคนตรงหน้า
“อายุก็ขนาดนี้แล้วแทนที่จะเข้าวัดสวดมนต์ยังบ้ากามไม่เลิก สักวันจะสำลักน้ำกามตัวเองตาย” เสมอภพนึกขัน
“เป็นเธอมากกว่ามั้งที่จะสำลัก” ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนเบาะหลังรถและภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ถูกฉายขึ้นมาซ้อนทับกันเป็นฉาก ๆ เล่นเอาคนที่ทบทวนความหมายของถ้อยคำและเหตุการณ์ที่กระจ่างจัดมีใบหน้าที่แดงก่ำ ร้อนผ่าวขึ้นมาจนสามารถรับรู้ได้
เซต 4 นักธุรกิจ
แกล้งแต่งแต่ไม่แกล้งรัก สิงหา-สโรชา [จบแล้ว]
… มีนา [เร็วๆ นี้]
… ต้าหยาง [เร็วๆ นี้]
Warning คำเตือน
18+ การใช้ความรุนแรง เนื้อหาในเรื่องเพศ คำหยาบในเนื้อหาบางตอน พฤติกรรมและการกระทำของตัวละครที่อาจเหมาะสมและไม่เหมาะสมตามนิสัยความคิดของตัวละครนั้นๆ ตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปี ควรมีวิจารณญาณในการอ่าน โปรดคอมเม้นอย่างสุภาพ หากไม่ชอบเนื้อหาหรืออ่านแล้วไม่ถูกจริตสามารถกดออกได้เลยทันที
ข้อตกลงสำคัญ
1.ไรท์จะลงให้อ่านฟรีถึงตอนที่ 9 หลังจากนั้นจะทำการติดเหรียญล่วงหน้า 300 เหรียญ และจะปลดตอนให้อ่านโดยใช้กุญแจหลังจากติดเหรียญไปแล้ว 5 วันนะคะ รับกุญแจฟรีง่ายๆโดยการหมุนธัญวงล้อ ไม่ต้องเสียเงินซื้อกุญแจเลยน้าาา
2.อัพนิยายอาทิตย์ละสามตอน คือ วันอังคาร วันพฤหัสบดี และวันเสาร์
3.มีอีบุ๊ค มาในวันที่ 16/01/68 ค่ะ เวลา 00:00 (กระซิบว่าใครซื้ออีบุ๊ค+กดใจ+รีวิว จะได้ดูของดีสุดเสวด้วยนะคะ ส่วนใครที่ซื้อรายตอนก็ยังมีสิทธิ์ได้ดูอยู่น้าา แต่ต้องรอไรท์ลงรายตอนจนจบและซื้อรายตอนจบครบก่อนนะคะ ช้าหน่อยแต่ได้เสวกันทั่วหน้าอย่างแน่นอน)
Talk : ในที่สุดก็ได้เปิดเรื่องของพี่ภพแล้ว ถึงพระเอกของเราจะขึ้นชื่อว่าเป็นคนเจ้าชู้ เป็นเสือผู้หญิง แต่ **ไม่มีการนอกกายนอกใจ ไม่มีการบรรยายถึงความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งกับผู้หญิงคนอื่น** เพราะพี่ภพเขาติดใจยัยน้องภูพิงค์ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้กินแบบไปไหนไม่รอด ขอใช้คำว่าหลงซะยิ่งกว่าหลง ถึงจะปากแข็งบอกเพื่อนว่าไม่ได้หวงก็เถอะ แต่อาการมันออกอะค่ะคุณพี่ เพราะฉะนั้นสบายใจได้เลยนะคะไม่มีผู้หญิงคนไหนเข้ามากวนใจให้แม่ๆ ของยัยภูพิงค์ต้องหยุมหัวแทนลูกสาวกันอย่างแน่นอน
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2537
----
ช่องทางการติดต่อนักเขียน
Facebook : ทอประกายฟ้า
Twitter : @thoprakaifah
TikTok : @thoprakaifah
----
แฮชแท็ก #คงต้องมีการปราบเสือ
เขียน : ทอประกายฟ้า
เปิดเรื่อง : 09/01/68
Guest
