เนื้อคู่ของข้าคือองค์ชายดวงอาภัพ งั้นหรือ?

เสียนเป่าอันมองเขาตาโต นางกับเขาอยู่ในห้องเดียวกัน ซ้ำยังเจอเขาในชุดเช่นนี้ มิใช่ว่าเขาลักหลับนางไปแล้วหรอกหรือ คิดแล้วก็ขนลุกซู่อย่างห้ามไม่ได้ 

“หม่อมฉันกับท่านอ๋อง...ฮึ้ย ออกไปเลยนะ!” พระชายาโยนหมอนใส่เขาไม่ยั้ง เขาต้องลอบทำเรื่องอย่างว่ากับนางแล้วเป็นแน่ 

“เดี๋ยวก่อน พระชายาเป็นอะไร” ชายหนุ่มเดินดุ่ม ๆ เข้ามาหานางเพราะยังไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น 

“ก็เมื่อคืน เมื่อคืนหม่อมฉันกับท่านอ๋องนอนด้วยกัน แล้วก็ไม่รู้ว่าท่านอ๋องทำอะไรหม่อมฉันบ้าง” นางชี้พระพักตร์พระสวามีเพื่อเค้นคำตอบ หากเขากล้าโกหกแม้แต่นิดเดียว นางจะจัดการเขาเดี๋ยวนี้เลย 

เกาจิ้นอ๋องถอนหายใจยาว ที่แท้นางคิดว่าเขาทำการรุ่มร่ามนางขณะหลับ ถ้าพูดถึงเมื่อคืนเขาต่างหากที่ต้องเป็นคนโวยวาย เมื่อคืนเสียนเป่าอันลอบทำร้ายเขาทั้งคืนในทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะถีบ สับเข่า หรือยื่นแขนมาชกหน้า 

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้น” เกาจิ้นอ๋องปรับเสียงให้ราบเรียบน่าเชื่อถือ 

“แล้วเหตุใดหม่อมฉันกับท่านอ๋องถึงนอนด้วยกัน อธิบายมาอย่างชัดเจนด้วยเพคะ” เสียนเป่าอันไม่มีทางเชื่อถือเขาง่าย ๆ หากไม่เกิดอะไรขึ้นจริง เขาต้องตอบคำถามที่นางตั้งขึ้นมาได้อย่างครบถ้วน 

นามปากกา จางลี่หลินเหอ 

เป็นนิยายทะลุมิติ อ่านเรื่อย ๆ 

เล่มเดียวจบ

คำเตือน มีการบรรยายฉากร่วมเพศแบบละเอียด ใครที่ไม่ชอบสามารถกดออกได้เลยนะคะ แต่เอ็นซีไม่เยอะมาก พอกรุบกริบค่ะ

E-bookอนุมัติแล้วจะรีบมาแปะ ๆ ให้นะคะคุณนักอ่านน

นิยายอัพ 19:00 ของทุกวัน วันละ 1 ตอนค่ะ