อารัมภบท
“แล้วรออะไรอยู่เล่า ปัดโธ่! เป็นพ่อนะ...จัดหนักไปตั้งแต่คืนแรกแล้ว ป่านนี้เดินตามต้อยๆ ไม่ต้องมาเสียเวลานั่งเดาว่าเขาทำไปเพื่ออะไรหรอก เขาบอกหมดเปลือกงานนี้ เชื่อพ่อ!” แล้วกิตติและผดุงก็ยกมือสาธุขึ้นท่วมหัว เชิงจดจำและจะนำไปใช้ อย่างเคารพบิดาของเพื่อนรัก ที่เป็นทุกอย่างให้แก๊งสามหนุ่มมาตลอด
“ผมไม่ได้ไร้อารยธรรมขนาดนั้น”
“ก็ไม่ได้ให้ทำอย่างไร้อารยธรรม...ให้ทำอย่างนุ่มนวล ตะล่อมๆ ทำให้เขาเคลิบเคลิ้ม ติดใจ ขอแล้วขออีก...” อธิบายพร้อมทำท่าทางประกอบ จนกิตติขำลั่น เขาล่ะชอบบิดาของเพื่อนท่านนี้เสียจริงๆ!
“ใช่พ่อ...ถ้าผมมีโอกาสนะ ผมก็จัดตั้งแต่คืนแรกเลย ไม่ปล่อยให้ลอยนวลมาเป็นเดือนแบบนี้หรอก” ผดุงพูดเชิงมีอารมณ์โกรธนิดๆ พร้อมยกแก้วขึ้นดื่มพรวดใหญ่
นึกไปถึงสายตาหมางเมิน ปิดกั้นทุกสิ่งอย่างของใครบางคนขึ้นมา มันก็อดที่จะมีน้ำโหไม่ได้
“นี่อย่าบอกนะ ว่าคนนี้มึงจะเอาจริง...กูนึกว่ามึงจะแกล้งเอาชนะเขาไปอย่างนั้น” กิตติพูดแบบนี้ เพราะตั้งแต่รู้จักผดุงมา เพื่อนคนนี้ค่อนข้างมีมาตรฐานเยอะ เลยยังโสดมานานกว่าใคร
นับๆ ได้ เหมือนเขาแทบจะไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยด้วยซ้ำ
“สำหรับผู้หญิงคนนี้นะ จะเอาชนะได้จริงๆ ก็ต้อง ‘เอา’ จริงๆ เท่านั้นแหละ”
เมื่อแก๊งสามหนุ่มเจอผู้หญิงซึนๆ เข้า ก็ต้องปวดหัวใหญ่ พวกเขาจะปราบพวกเธอให้อยู่หมัดได้หรือไม่ ติดตามกันต่อได้ในเล่มเลยค่ะ