CEO หนุ่มพันล้านกับเลขาจอมโก๊ะ

เลขาจอมโก๊ะกับเจ้านายสุดเย็นชา 

เสียงปลายปากกาเซ็นเอกสารดัง "แกร๊กๆ" ท่ามกลางความเงียบในห้องทำงานขนาดใหญ่ ธีรธัช ชายหนุ่มผู้ครองตำแหน่ง CEO หนุ่มพันล้าน วางปากกาลงก่อนจะมองออกไปนอกกระจกใสที่เผยให้เห็นวิวตึกสูงระฟ้าในเมืองหลวง 

“พรุ่งนี้นัดสัมภาษณ์เลขาคนใหม่ใช่ไหม?” เขาถามเสียงเรียบ ขณะที่สายตายังจับจ้องงานตรงหน้า 

“ใช่ครับ คุณธีร์ รอบสุดท้ายพรุ่งนี้เช้าครับ” เลขาคนปัจจุบันที่กำลังจะลาออกตอบกลับ 

ธีรธัชพยักหน้าเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมาก แค่ขอใครสักคนที่ทำงานได้ดี และอย่ามากวนประสาทเหมือนเลขาคนก่อนๆ ที่มักลาออกไปเพราะทนความเจ้าระเบียบของเขาไม่ได้ 

เช้าวันต่อมา... 

อรณิชา หญิงสาววัย 25 ปี ผู้มีรอยยิ้มสดใสและเต็มไปด้วยพลังงานเชิงบวก รีบวิ่งเข้ามาที่บริษัทหลังจากเกือบตกสัมภาษณ์เพราะรถติด 

“คุณอัน! กระโปรงคุณติดซิปไม่หมด!” เสียงเตือนจากแม่บ้านที่เดินสวนทางทำเอาเธอหน้าแดง รีบแก้สถานการณ์ก่อนจะวิ่งเข้าสู่ห้องสัมภาษณ์ 

เมื่อถึงคิวของเธอ อรณิชาก็พบว่าหัวหน้าคณะกรรมการสัมภาษณ์ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นธีรธัช CEO หนุ่มที่เธอเคยเห็นผ่านข่าวธุรกิจ 

“นั่งสิครับ” เขาเอ่ยเสียงนิ่งขรึม แต่นั่นกลับทำให้อรณิชาแอบกลืนน้ำลายด้วยความกดดัน 

“ค่ะ… ค่ะ!” เธอนั่งลงด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ แต่ดวงตาเต็มไปด้วยประกายความตั้งใจ 

หลังจากการสัมภาษณ์เต็มไปด้วยคำถามเชิงธุรกิจที่เธอตอบไปแบบมั่วบ้าง ตรงประเด็นบ้าง ธีรธัชกลับมองเธออย่างประหลาดใจ เธอแตกต่างจากผู้สมัครคนอื่นตรงที่ไม่ได้พยายามจะประจบหรือขายตัวเองจนเกินไป 

หลังการสัมภาษณ์ผ่านไป อรณิชาก็เดินออกมาพร้อมถอนหายใจเฮือกใหญ่ 

“ทำไมมันยากขนาดนี้เนี่ย!” เธอบ่นพึมพำกับตัวเอง ขณะที่ไม่ทันระวัง จนชนเข้ากับพนักงานคนหนึ่งทำให้แฟ้มในมือเขาหล่นลงพื้น 

“ขอโทษค่ะ! เดี๋ยวฉันช่วยเก็บ!” เธอโค้งตัวขอโทษอย่างรวดเร็ว 

และในวินาทีที่เธอกำลังเก็บเอกสารขึ้นมา... ธีรธัชที่เดินออกมาจากห้องสัมภาษณ์พอดี สังเกตเห็นเหตุการณ์นั้นทั้งหมด เขามองหญิงสาวคนนั้นอย่างครุ่นคิด 

“คนนี้... อาจจะไม่แย่เท่าไหร่” เขาพึมพำเบาๆ