เรื่อง : ออกแบบรัก...จากฟากฟ้า
นามปากกา : เขาแกะ
นทีอยากเป็นนักออกแบบอัญมณีแต่ความผิดพลาดในอดีตทำให้เขาเก็บตัวและไม่เปิดใจให้ใคร
ส่วนคาลเขาเป็นชายหนุ่มต่างชาติที่ตกหลุมรักนทีตั้งแต่แรกเห็น
✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿ ✿
นทีหยิบยาหม่องออกมาเพื่อทาแผล
คาลมองดูแล้วส่ายหน้า
“คุณมีแค่นี้เหรอ?”
“อือน่า ของมันใช้ได้ แบบไทยสไตล์ไง”
คาลหยิบยาหม่องไปค่อยๆทาแผลอย่างเบามือ
ผิวที่แดงมีไม่กี่จุด นทีเป็นคนผิวขาวโดยกำเนิดแม้ว่าเขาจะไม่ได้ลงแรงมากแต่มันก็เห่อจนบวมแดง มือที่ลูบไปตรงหน้าชวนให้จั๊กกะจี้เล็กน้อย
นทีค่อยรู้สึกตัวและชิงเอายาหม่องมาทาเอง
“นายทาไม่ถูกที่อ่ะ” คนตัวเล็กโวยวาย
คาลได้แต่ส่ายหน้าตามใจ
นทีเดินไปอีกฝั่งและยื่นเบียร์ให้เขา
“แทนคำขอบคุณ”
“ขอบคุณสำหรับ” คาลรับเบียมาถือไว้
“ที่เราไปเปิดศึกวันนี้ พวกเราทำได้ดีมาก “
คาลยิ้มรับ “อ่อ”
“วันหลังฉันจะพานายไปอีก”
คาลหน้าบูด “จะไม่มีวันหลังอีกแล้วนี่คุณชอบตีกับชาวบ้านเหรอ”
“อะไร พวกเราทำได้ดีนะ เข้าขากันได้ดีด้วย จำตอนที่นายล็อกคอพีทสิ”
นทีดึงกระป๋องป๋องเบียร์มาชนอย่างเอาใจ
“เหอะๆ”
“น่าเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ “
“โอเค เป็นเพื่อนกันไม่ต้องขอบคุณ”
นทีได้ใจขนเบียร์มาเพิ่มอีกลัง
คาลอึ้ง ‘นี่เตรียมพร้อมขนาดนี้เลยเหรอ’
“ใครเมาก่อนปรับแพ้”
เที่ยงคืนคาลนั่งจิบเบียร์ในกระป๋องมองนทีที่ดื่มจนเมาหลับไปแล้ว เบียร์ขนาดนี้ทำอะไรเขาไม่ได้ ความจริงเขามองออกว่าคนตัวเล็กกำลังไม่สะบายใจ ทั้งเรื่องงานและเหตุการณ์ในวันนี้ดูเขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่ควบคุมตัวเองได้เลย เขาตั้งใจจะดื่มเป็นเพื่อนแต่ดูเหมือนนทีจะเมาไปก่อนเขาแล้ว
คาลจัดแจงดึงคนตัวเล็กขึ้นและพาไปนอนในห้องนอนห้องเดียว
‘โว้ยยยย’คนตัวเล็กเอาขาเกี่ยวเก้าอี้
คาลหัวเสีย
นี่วันเดียวกันเขาต้องแบกคนๆนี้สองรอบแล้วเหรอ
เสียงอู้อี้ดังมาจากคนในอ้อมแขน คาลพยายามฟังแต่ฟังไม่ออก ยามที่เจ้าตัวเล็กนั้นละเมอเขาก้มลงมองและเห็นหยดน้ำตาค่อยๆซึมไหลลงมา เขาวางนทีลงอย่างเบามือ ห่มผ้าและเดินออกจากห้องไป