พระเอกถูกผู้เป็นปู่สั่งให้ไปขัดขวางความรักของน้องชายของเขา ซึ่งตอนแรกเขาก็ว่าจะให้ลูกน้องไปจัดการแทนแต่พอได้เห็นใบหน้าของเธอคนนั้นก็ทำให้เขาเปลี่ยนใจ เพราะเธอมีใบหน้าที่คล้ายคลึงกับคนรักของเขาจนแทบจะเป็นคนคนเดียวกัน
และในเมื่อเขาคือนักธุรกิจผลประโยชน์มันย่อมสำคัญเหนือกว่าสิ่งไหน มันจะดีแค่ไหนถ้าการลงทุนแค่ครั้งเดียวสามารถสร้างกำไรให้เขามากมายมหาศาล
“ต่อให้ฉันจะคิดว่าเธอเป็นคนใคร แต่สุดท้ายคนที่ครางก็เป็นเธออยู่ดีเธอยังจะต้องการอะไรอีก ลืมแล้วเหรอว่าเธอเป็นแค่ลูกหนี้”
“ฉันไม่เคยลืมและก็ได้แต่หวังว่าจะได้ออกไปจากที่นี่เร็วๆ เพราะฉันก็เบื่อที่จะต้องเป็นตัวแทนของใครบางคนเต็มทีแล้วเหมือนกัน”
“…ฉันไม่เคยคิดว่าเธอเป็นตัวแทนของเคทเลยนะริสสา…เพราะเธอไม่มีอะไรเทียบเคทได้เลย ฉันเห็นเธอเป็นแค่ที่ระบายที่เผอิญว่าหน้าเธอดันคล้ายคนที่ฉันรักเท่านั้น”
คลาริสสาจ้องมองใบหน้าอันสง่างามที่กำลังยิ้มเยาะเธออยู่ เธอเกลียดตัวเองที่เผลอไปมีใจให้ผู้ชายคนนี้ทั้งที่เขาไม่มีอะไรที่เธอสมควรรักเลย
เนื้อหาของนิยายเรื่องนี้ รวมถึงตัวละคร สถานที่ และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดเกิดจากการสมมติขึ้นเท่านั้น มิได้มีเจตนาอ้างอิงหรือพาดพิงถึงบุคคลใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และหากเนื้อหามีความผิดพลาดประการด้วยผู้เขียนต้องขออภัยไว้นะที่นี่ด้วย
ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม
Guest
