คลื่นทะเล

ดัฟฟ์ ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่เต็มไปด้วยมัดกล้ามหน้าตาหล่อเหลาแต่บรรยากาศรอบตัวกับเย็นยะเยือกจนขนลุกขนพอง

และตอนนี้ชายหนุ่มกำลังยืนมองซากศพที่เป็นผลงานของตัวเองด้วยสายตาว่างเปล่าไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ ทั้งที่ภาพตรงหน้านั้นสยดสยองมากแค่ไหน เพราะนี้คืองานที่เขาต้องทำเมื่อได้รับคำสั่งจากเบื้องบนไม่สามารถที่จะขัดคำสั่งได้ มีแต่ต้องทำตามเท่านั้นไม่ต่างจากหุ่นยนต์ที่ป้อนข้อมูลเข้าไปแล้วต้องทำตามคำสั่งที่ถูกป้อน แต่ภารกิจครั้งนี้เหมือนจะมีอะไรแปลกๆ ดูเหมือนครั้งนี้จะเป็นภารภิจสุดท้ายและการสังหารเขาในคราวเดียวกันสินะ

“หึ! พวกแก่หัวหงอกนั้นคงจะกลัวตายกันมากสินะจึงส่งพวกนักฆ่ารุ่นเดียวกับเขามาสังหารเขา” ดัฟฟ์คิดในใจพร้อมกับยกยิ้มเยาะเย้ยให้กับชีวิตตัวเอง

“ถ้าพากันมาแล้วก็ออกมาเถอะจะหลบอยู่อีกนานไหม” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกแฝงไปด้วยความน่าเกรงขาม

“แปะ แปะ สมกับเป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งของรุ่นจริงๆ ” เสียงเรียบของมาร์คัสเอ่ยออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

คำเตือน

นิยายเรื่องเป็นนิยายแนวชายรักชาย เนื้อหาเป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนไม่สามารถนำไปใช้ในชีวิตได้ อาจจะมีใช้คำผิดบ้าง และมีเหตุการณ์บางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล เพราะนี้เป็นเรื่องแรกของนักเขียน

ไม่มีการนอกใจของพระเอกกับนายเอก แต่อาจจะทำให้มีการหึงหวงกันบ้าง และก็เนื้อเรื่องจะไม่ค่อยซับซ้อมเท่าไหร่ เน้นแต่งไปเรื่อยสามารถให้คำแนะนำหรือติชมได้เลยนะคะ

แต่ขอเป็นคำที่ไม่แรงมากนะ หวังว่านักอ่านทุกท่านจะชอบนิยายเรื่องนี้ของเรานะ หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย

เข้ามาอ่านกันเยอะๆน้าาา

กดติดตาม กดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น และคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ ❤️❤️