สิงหนาทไม่เข้าใจว่าทำไมจารวีถึงทำตัวไม่รู้ร้อนรู้หนาว เมื่อโดนผู้ใหญจับคู่กับเขา ทั้งที่คนที่เธอชอบไม่ใช่เขา
จารวีไม่เข้าใจว่าทำไมสิงหนาทดูไม่สะทกสะท้าน เมื่อโดนผู้ใหญ่จับคู่กับเธอ ทั้งที่เขามองว่าเธอคือ 'ตัวปัญหา' กับ 'ภาระ' ตั้งแต่เด็กจนโต
คู่หมายที่ผู้ใหญ่เห็นควรว่าเหมาะสม เป็นความรักที่น่าจะลงเอยได้อย่างง่ายดาย แต่ความไม่เข้าใจและคิดว่าอีกคนไม่รัก จึงกลายเป็นเรื่องยุ่งยากเสียอย่างนั้น
***********************
ร่างระหงลอยหวือขึ้นกลางอากาศ เมื่อมือแข็งแรงสอดเข้าใต้รักแร้ก่อนจะยกร่างของเธอขึ้นพาดบ่าอย่างง่ายดาย จารวีกรีดร้องเบา ๆ ด้วยความตกใจ เธอรู้ว่าสิงหนาทเป็นคนใจร้อน ขี้หงุดหงิด ชอบทำอะไรห่าม ๆ แต่ไม่คิดว่าเขาจะแบกเธอไว้บนบ่าเหมือนตอนเด็ก ๆ ยิ่งโดนฝ่ามือใหญ่ตีลงที่ก้นงอน น้ำตาแห่งความน้อยใจก็ไหลรินรดแก้ม
เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ!
“พี่ไม่ชอบคนอวดดี อย่ามาทำอวดดีทั้งที่เอาตัวเองยังไม่รอด” ไม่รู้เพราะแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปทำให้เขาเลือดร้อนกว่าปกติ หรือท่าทางเถียงคำไม่ตกฟากที่มั่นอกมั่นใจว่าตัวเองเป็นคนสำคัญของเมฆา เขาจึงทั้งหงุดหงิดทั้งอารมณ์เสียจนปากหมากว่าปกติ
…ไอ้เมฆมันรักคนอื่น เมื่อไหร่ยายขี้แยนี่จะหายโง่สักที
ถึงอย่างไรไอ้เมฆมันก็เป็นพระเอกในสายตาจารวี ส่วนเขามันตัวร้ายที่ทำเธอร้องไห้ตั้งแต่เด็กจนโต!
*************
พาเรื่องใหม่แต่ตัวละครเก่ามาฝากค่าาา
พี่สิงห์กับน้องไหมจากเรื่อง ก็(เลิก)รักให้แล้วไง นั่นเองค่ะ
เรื่องนี้พล็อตเบาสบายอ่านง่าย ไม่ดราม่า มีแค่คนซึน ฟอร์มเยอะ ปากแข็ง อย่างอื่นก็แข็ง เฮ้ยย…หยอก ๆ
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ^^