คำโปรย
นักมวยสาวเข่าหวานถูกเข่ายัดไส้น็อกเข้ากลางเวที ทำเอาเฮียใหญ่เจ้าของค่ายโกรธจนเลือดขึ้นหน้าถึงขึ้นต้องไล่เธอออกจากสังกัด
ทว่านอกจากเชิงมวยที่ไม่ค่อยดี เธอกลับยังมีดีหลงเหลืออยู่บ้าง นั้นก็คือหน้าตา จนได้รับสมญานามว่านักมวยหน้าหวานเข่าอ่อน บ้างก็เรียกว่าสาวน้อยเข่าหวาน
เมื่อไม่มีที่ไป หนำซ้ำยังต้องหาเงินมารักษาแม่ที่ป่วยติดเตียง เธอจึงต้องการทางลัดในการหาเงิน
‘เสี่ยหนุ่มรูปหล่อ รวย เป็นคนดี ไม่ตีเมีย’
มือเล็กกอบกุมขึ้นกลางหว่างอกพร้อมด้วยเครื่องไหว้สักการะในมือกำลังตั้งจิตอธิษฐานอย่างแน่วแน่
แววตาหวานเปล่งประกายทอดมองขึ้นไปยังรูปหล่อทองแดงของวีรสตรีท้าวสุรนารี หญิงแกร่งแห่งเมืองโคราช ผู้ยืนอยู่ในท่ามือขวากุมดาบ ปลายดาบจรดพื้น มือซ้ายเท้าสะเอว
‘ขอให้เรื่องที่หนูขอเห็นผลทันตาในสามวันเจ็ดวัน คุณย่าโมโปรดมอบทางสว่างและทางลัดไปสู้ความรวยให้ลูกหลานด้วยเทอญเจ้าค่ะ ส๊าธุ!’
‘ว่ากันว่าหากได้ลอดซุ้มประตูชุมพลครั้งที่หนึ่ง จะได้หวนกลับมาเมืองโคราชอีกครั้ง’
‘ลอดครั้งที่สอง จะได้กลับมาอยู่โคราชหรือได้มาทำงานที่นี่’
‘แต่หากลอดครั้งที่สาม เขาว่ากันว่าจะได้คู่ครองเป็นคนโคราช...’
คำเตือน*
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่บรรยายถึงฉากร่วมเพศ บทพูดของตัวละครค่อนข้างหยาบโลน มีการใช้ความรุนแรง ไม่เหมาะกับนักอ่านมีอายุน้อยกว่า 18 ปี
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537
ห้ามคัดลอก ห้ามนำไปเผยแพร่หากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ หากฝ่าฝืนจะดำเนินคดีตามกฎหมาย