พ่ายรักคุณสิงห์

"ผัวตายไม่กี่วันบ่นเหงา อวัยวะส่วนล่างเธอมันคงไม่เคยว่างเลยสินะ" 

ไม่พูดเปล่าคนหยาบคายยังใช้สายตาจาบจ้วงจ้องมองไปยังส่วนสงวนของเธอ ราวกับเขาสามารถมองทะลุเนื้อผ้าเข้าไปได้ บัวบุษบงค์ไม่ได้หมายความแบบที่ชายหนุ่มคิด เธอแค่ไม่อยากให้บ้านหลังนี้มันดูเงียบเหงาเกินไป เพราะเมื่อไม่มีประมุขของบ้านแล้ว หญิงสาวก็ต้องอยู่เพียงลำพัง 

"ขอโทษนะคะคุณสิงห์ถ้าไม่มีธุระอะไรแล้วดิฉันขอตัว" 

หญิงสาวไม่อยากพูดสิ่งใดต่อเพราะเธอรู้แล้วว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่ได้มองเธอในแง่ดีขึ้นเลยสักนิด แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเป็นปีแล้วก็ตาม ความเกลียดชังของชายหนุ่มที่มีต่อเธอไม่เคยลดน้อยลง! 

"เดี๋ยว จะรีบไปไหนครับคุณแม่เลี้ยง ช่วยเอาข้าวของในรถขึ้นไปจัดให้ฉันบนห้องหน่อยสิ" 

"คุณสิงห์จะกลับมาอยู่ที่นี่เหรอคะ?" 

"ฉันไม่ได้แค่จะกลับมาอยู่แต่ฉันจะมาทวงทุกอย่างที่เคยเป็นของแม่ฉันคืน!!" 

Warning 

เรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียน ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ หรือบุคคลใด  

เนื้อหามีคำพูดหยาบคาย ลามก อนาจาร Dirty Talk เกี่ยวกับเพศ ภาษา 

นักอ่านที่อายุน้อยกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ 

โปรดใช้จักรยานในการเสพความเสวกันด้วยนะคะ