ขอเพียงเสี้ยวหนึ่งของหัวใจ
“รักยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณป้าเลยค่ะ”
“ก็ไปบอกซะ ยัยบ้านั่นจะได้จุดพลุฉลอง... อ้อ หรือที่ไม่บอกเพราะไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อเด็ก”
“รักไม่เคยมีคนอื่น...” แทนรักตั้งท่าจะอธิบายอีกครั้ง แต่จำเป็นต้องหยุดเมื่อมองเห็นแววตาดูถูกเหยียดหยามของอีกฝ่าย “คุณหมอบอกว่ารักกำลังแย่เพราะพักผ่อนไม่เพียงพอ กินอาหารก็ไม่ได้... ระหว่างนี้พี่ธุช่วยไปอยู่บ้านเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหมคะ”
“เกี่ยวอะไรกับฉัน ท้องกับเปลือกตาเราติดกันหรือไง”
ดูพูดเข้า... “รักนอนไม่หลับเวลาที่พี่ธุไม่อยู่บ้าน”
“ก็กลับไปนอน ‘กรง’ เก่าของเธอสิ ฉันอ้อนวอนให้มาอยู่ด้วยเหรอ”
เขาคงหมายถึงบ้านเดิมที่เธอเคยอยู่ ซึ่งก็คือบ้านแม่ของเขานั่นแหละ... แต่แทนรักออกมาแล้ว อย่างไรก็ไม่สามารถกลับไปที่เดิม จนกว่าจะได้สิ่งที่บุพการีของเขาพอใจ
“อีกแค่ไม่กี่เดือนเองค่ะ คิดดูนะคะ ถ้าอีกเจ็ดเดือนรักคลอดลูกออกมา พี่ธุก็เป็นอิสระจากท่าน... แต่ถ้าครั้งนี้ลูกไม่แข็งแรง ที่แย่กว่านั้นคือรักแท้ง เราสองคนจะต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนานแค่ไหน”
ดวงตาคมกริบหันขวับไปมอง
“เธอเองก็อยากเป็นอิสระใจจะขาดสินะ”
.
.
.
“พี่ธุต่างหากที่ต้องการมัน”
Guest
