* นิยายสั้น จบในสามตอน *
กุหลาบสีแดง ไวโอเลตสีฟ้า ผมขอขอบคุณพ่อนะ… ที่ได้สบประมาทผมไว้ในวันนั้น ก็ พอดีผมไม่ได้เป็นคนอินกับบทกวีอะไรทำนองนี้หรอกนะ แต่ว่า…
“ถ้าได้อ่านที่หน้าหลุมศพของพ่อ ผมก็คงจะอินไม่น้อยเลยล่ะ”
เป็นยังไงบ้างล่ะครับ? ไปอยู่ด้านล่าง.. เอ้ย ไปอยู่บนนั้นเป็นยังไงบ้างล่ะ? แต่ไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้หรอกนะครับ ผมกับแม่สบายดี แต่ถ้าพูดถึงงานวีทูปเบอร์.. ที่พ่อเคยบอกว่าไม่มีทางที่ใครจะยอมรับผมนี่ “แย่หน่อยนะครับ เพราะอีกไม่กี่วันผมก็จะไปรับรางวัลและมีตติ้งแล้วล่ะ”
แต่ผมชื่นชมพ่ออยู่อย่างนึงนะ.. และก็ขอบคุณมากๆล่ะ ที่แบ่งยีนส์เด่นเรื่องความภักดีต่องาน และยอมสละทุกอย่าง
ไม่เว้นแม้กระทั่งชีวิตที่เหลืออยู่ทั้งหมด…
“ที่ต้องเสียไปเพราะความล้มเหลวของพ่อแบบนี้”
แต่…
รู้สึกเหมือนว่าผมก็ยังโชคดี ที่อย่างน้อย… ผมก็ไม่ได้ผิดพลาดในหน้าที่การงานเหมือนอย่างพ่อ และก็ยังมีแม่ที่รัก และเห็นค่าในตัวของผมแบบนี้
ผมขอสัญญาด้วยทั้งชีวิตที่มีเลยล่ะ
ว่่าผม…..
“จะไม่มีทางทำให้เขาต้องเสียใจแน่นอน”
- Fragapane phobia -
( But.. mom's )
- อ่านฟรีตลอดชีพ -
Guest
