“ถ้ารตีจะไปนอนกับใครเหมือนอย่างที่คุณนพทำบ้าง แบบนั้นก็ได้ใช่ไหมคะ”
“เธอสำคัญขนาดให้ฉันเสียดายมากเลยหรือไงรตี”
"..............................................................."
“ถ้าจะไปก็ไม่ต้องกลับมาอีก ฉันจะถือสะว่าของเล่นที่ฉันซื้อมาในราคาแพงมันพังไปก็แล้วกัน”
เพราะพ่อแอบเล่นชู้กับน้าแท้ ๆ จนแม่ต้องตรอมใจตาย ทั้งยังพ่อก็มาป่วยตายให้หลังไปไม่กี่ปี นุชจรีน้าสาวแท้ ๆ เลยเอาเธอมาขายให้กับนพดล หวังจะได้เงินก้อนไปตั้งตัว
เธอก็คิดว่าเขารัก เขาเอ็นดู ถึงให้เธออยู่ในบ้านหลังใหญ่ มีบทบาทในชีวิตของเขา ทว่าเปล่าเลยเธอรู้ว่าเธอเป็นเด็กที่เก็บเอาไว้ระบายอารมณ์คั่นเวลาที่แฟนเก่าของเขากลับมาก็เท่านั้น
"รตีรักคุณนพ"
เธอพร่ำบอกรักเขาทุกวันจนลืมคิดไปว่าไม่มีวันไหนเลยที่เขาจะเอ่ยบอกรักเธอกลับสักวัน
"คุณนพก็รู้ว่ารตีรักคุณนพสุดหัวใจ แล้วทำไมคุณนพถึงยังทำร้ายหัวใจของรตีได้ลงคอกัน"
หญิงสาวทิ้งตัวเองลงกับพื้นห้องอย่างหมดหนทาง เพียงเพื่อหวังไม่ให้เขาเดินจากเธอไปง่าย ๆ น้ำตามากมายเธอยกมาไว้บนใบหน้างามทั้งหมด เพียงเพื่อหวังให้เขาเห็นใจเธอบ้าง
"เลิกทำอะไรไร้สาระแบบนี้นสักทีรินรตี"
สวัสดีนักอ่านที่น่ารักของไรท์ทุกท่านจ้า...
รบกวนฝากกดหัวใจ + เพิ่มเข้าชั้นให้ทีนะคะ
~ฝากคอมเม้นได้ตามสบายพร้อมให้เกียรติกันด้วยน้าา~