*****เธอที่เขาชัง*****
วาโย พีภัทรไตรกุล
ห้าปีก่อน....เขาเห็นเธอเป็นแค่ที่ระบายความใคร่ ไม่จำเป็นต้องมีความรักก็ทำได้
ห้าปีต่อมา...เขาต้องทวงเธอกับลูกคืนมาให้ได้
ลูกหยี ไชยปัญญา
ห้าปีก่อน....เธอต้องไปมีสัมพันธ์กับเขาเพราะคำว่าบุญคุณ ไม่ได้เป็นคนที่เขารัก แต่เป็นคนที่เขาชัง
ห้าปีต่อมา...เธอกับลูกไม่มีความหมายกับเขา เพราะเขามีคนที่คู่ควรอยู่แล้ว
***********************
❤️🔥❤️🔥 (....ก่อนโบ้....) ❤️🔥❤️🔥
“ถ้าอยากอยู่บนกองเงินกองทองก็มาเป็นเมียฉันสิ”
หัวใจคนฟังกระตุก ทว่ารอยยิ้มเย้ยหยันทำให้เธอรู้ว่าคำพูดของวาโยเชื่อไม่ได้
“แต่ฉันไม่รับประกันนะว่าเธอจะเป็นเมียคนที่เท่าไหร่ คนที่สองหรือคนที่สาม หรือไม่ก็คนที่สี่ ฉันอาจจะไปหาเธอแค่เดือนละครั้ง เธอโอเคหรือเปล่าล่ะ”
“นิสัยไม่ดี”
“เจ็บจัง ขอคำด่าเจ็บ ๆ กว่านี้ได้ปะ”
“ไอ้ชาติหมา!”
***********************
❤️🔥❤️🔥 (....หลังโบ้....) ❤️🔥❤️🔥
“จะทำเป็นมองไม่เห็นได้ยังไง เธอเป็นเมียฉัน วายุก็ลูกของฉัน”
“เมียงั้นเหรอ? เมียที่เท่าไหร่ คนที่สองหรือคนที่สามหรือคนที่สี่กัน”
วาโยสะอึก คำพูดร้ายกาจในอดีตถูกย้อนคืน
“ไม่ใช่ เธอเป็นเมียคนเดียวของฉันนะลูกหยี”
“คุณบอกว่าฉันเป็นเมีย แต่นิ้วของคุณมีแหวนจับจองอยู่เนี่ยนะ”
วาโยก้มมองนิ้วนางข้างซ้ายของตนเอง เขาชูมันขึ้นต่อหน้าเธอ
“ฉันสัญญาว่าจะทำให้แหวนวงนี้หายไปจากนิ้วฉันให้ได้ ฉันจะทำทุกวิถีทางที่จะทวงเธอกลับมา ต่อให้ฉันจะถูกสังคมตราหน้าว่าไอ้ชาติหมาฉันก็ยอม ขอแค่ฉันได้อยู่กับเธอและลูกก็พอแล้ว”
พระเอกของนิลยังคงคอนเซ็ปต์ #ปากร้ายแต่ใจดี ใครชอบพระเอกปากหมา ปากเสียไม่ควรพลาด 🙏
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ตัวละครมีการกระทำที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน