กำนันเชิดเพ่งสายตาผ่านช่องหน้าต่างบ้านเจ้าเปรี้ยวที่เปิดอ้าเอาไว้ทุกบาน เพื่อหวังจับผิดว่าเปรี้ยวมันจะออกไปก่อเรื่องที่ไหนอีก เขาเห็นเด็กหนุ่มเดินขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเจ้าเด็กตัวแสบดันถอดกางเกงให้เหลือแต่เสื้อยืดตัวโคร่งที่ทั้งเก่าทั้งย้วย ซ้ำยังขาดรุ่งริ่ง พร้อมกับเดินไปเดินมาเหมือนกำลังหาอะไรสักอย่างด้วยท่าทางหงุดหงิด
ความรู้สึกเห่อร้อนที่ผิวแก้ม พาให้ความเป็นชายของเชิดพองโตขึ้นภายใต้กางเกงสีกากีอย่างไม่อาจห้ามไหว ก็ใครมันจะไปคิดว่าภายใต้ท่าทางกวนบาทาตลอดเวลาของเจ้าเปรี้ยว มันจะแอบซุกซ่อนผิวพรรณที่ดูขาวผ่อง สะโพกก็กลมงอนรับกับเอวคอด ยามที่เด็กหนุ่มยืดตัวขึ้นเพื่อเอื้อมหยิบสิ่งของบางอย่างลงจากหลังตู้
'ให้ตาย!!! ไอ้เปรี้ยวมันไม่ได้ใส่กางเกงใน'