ดวงใจของคาริว

เสียงเดินขึ้นบันได และเสียงเปิดประตูห้องทำให้ร่างสูงที่นอนเหยียดกายอยู่บนที่นอนสีหวานลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะไปยืนรอที่หน้าประตูด้วยใบหน้าบึ้งตึง ทันทีที่ประตูเปิดออกยูคาริตกใจจนเข่าอ่อน ร่างสูงยืนบังอยู่ที่หน้าประตูเธอจนมิด ใบหน้าคมเข้มที่ดูดุดันจ้องเธอตาไม่กระพริบ เขามาตั้งแต่เมื่อใหร่กัน คาริวไม่ได้อยู่บนบ้านของเขางั้นหรือ

“กลัวอะไร ฉันไม่ใช่ผีซะหน่อย” คาริวนั่งลงจ้องหน้าคนที่ทรุดตัวลงบนพื้นด้วยความตกใจ

“เล่นมาอยู่ห้องคนอื่นเงียบๆ แบบนี้ ไม่ใช่ผีก็ต้องตกใจมะ” ยูคาริจับหน้าอกตัวเองที่ยังคงเต้นระรัว ก่อนจะค่อยๆ หายใจเข้าออกให้ใจเย็นลง

“ห้องคนอื่นหรอ เดี๋ยวนี้เป็นคนอื่นแล้วหรอ”

คาริวบีบแก้มใสอย่างหมั่นเขี้ยว เขามองร่างบางที่สวมกระโปรงมินิสเกิร์ตลายตารางสีฟ้า กับเสื้อยืดสีชมพูอ่อนตัวใหญ่แต่ไม่มากนักปรายของเสื้อถูกยัดเข้าไปข้างในกระโปรง ผมยาวถูกม้วนเป็นลอนสวยมีและกิ๊บประดับมุกติดอยู่ ถึงแม้เธอจะสวมแว่นตาหนาเตอะแต่ก็ยังน่ารักมากๆนี้เธอตั้งใจแต่งไปเพื่อไอ้หมอนั้นสินะ คาริวชักอารมณ์เสีย