เรื่องย่อ
เยว่หลิน คุณหนูรองจวนเจ้ากรมพิธีการ บุตรสาวใต้ท้าวเย่วติง นางเลยวัยปักปิ่นมาร่วมสองปีแต่บิดาหาใส่ใจ มอบปิ่นไม้แล้วลูบหัวบุตรสาวพอเป็นพิธี เพียงเพราะนางเกิดจากมารดาที่เป็นอนุก้นครัว คุณหนูรองที่งดงามดุจหยกขาวแต่กลับมอมแมมเพราะถูกกดหัวอยู่เรือนครัวกับอนุฟางผู้เป็นมารดา
ยามเมื่อคุณหนูใหญ่เย่วเฟย ฉายาแม่ดอกบัวขาวแห่งเมืองหลวง เรียกใช้สอยให้น้องสาวติดตามคุณหนูใหญ่ไม่ต่างจากสาวใช้ ครานั้นเย่วหลินถึงได้ออกมาเปิดหูเปิดตานอกจวน จนเกิดความทะเยอทะยานและโง่เขลา นึกเกิดอยากเป็นแม่ดอกบัวขาวเสียเอง
หลายครั้งที่เย่วหลินทำเรื่องโง่เขลา หากแต่คาดไม่ถึงว่านางจะสิ้นคิดถึงขั้นวางยาปลุกกำหนัดซู่กั๋วกง นามหยางหลง จนแม้แต่วิญญาณของนางเองก็มิอาจรักษาเอาไว้ได้ เพราะฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดที่นางใส่ในกำยานมากเกินไป ร่างบอบบางของเย่วหลินเกินจะรับไหวจนหัวใจวายตายคาอกบุรุษ
เย่วหลินซี สาวน้อยอินฟลูเอนเซอร์ชื่อดังในยุคปัจจุบัน ก้าวขาพลาดตกเขาในขณะถ่าย VLOG แต่โชคดีแขนแข็งแรงของชายหนุ่มแปลกหน้าฉวยข้อมือเธอเอาไว้ได้ทัน แต่ร่างบางที่ห้อยโตงเตงอยู่ขอบหน้าผาไม่อาจต้านทานแรงโน้มถ่วงของโลกได้ มือบางจึงค่อย ๆ ปล่อยมือหนาที่ฉุดดึงแขนสตรีขึ้นจากหน้าผา จนสุดที่มือหนาจะเอื้อมถึง ร่างบางค่อย ๆ ร่วงหล่นลงไป ท่ามกลางสายตาคมที่มองมาอย่างตื่นตระหนกไม่อาจช่วยหญิงสาวไว้ได้ทัน
ใบหน้าหล่อเหลาและสายตาคมคู่นั้นยังตราตรึงอยู่ในห้วงคำนึง จวบจนวาระสุดท้ายที่ร่างของเย่วหลินซีตกกระแทกพื้นแล้วดับวูบไป
วิญญาณที่หลุดลอยของเย่วหลินซีฟื้นขึ้นมาอีกทีในร่างของคุณหนูรองจวนเจ้ากรมพิธีการ ที่หัวใจวายตายจากการใช้ยาปลุกกำหนัดเกินพอดี หากแต่เมื่อนางค่อย ๆ ลืมตาขึ้นสบตากับบุรุษบนร่างที่ใบหน้าและสายตาคมของเขายังตราตรึงอยู่ในห้วงคำนึงสุดท้ายก่อนที่จะตกหน้าผาตาย
แต่ทว่าสายตาคมนั้นกลับดำดิ่งมองมาที่นางราวเหยื่อราคะ กระทั่งแก่นกายมหึมากดพรวดเข้ามากลางกายสาวที่ไม่มีผู้ใดเคยย่างกราย ชายผู้นั้นโหมพายุอารมณ์กระแทกกระทั้นจนวิญญาณสาวในร่างเย่วหลิน เกือบจะหลุดลอยจากร่างอีกครั้ง
เมื่อพายุสวาทผ่านพ้นไป นางกลับโดนคนทั้งจวนกล่าวตำหนิว่าเป็นคุณหนูหยำฉ่าที่มิมีผู้ใดต้องการ จนต้องไล่ตะเพิดนางและมารดาออกจากจวนไปอยู่บ้านเดิม