‘เหมือนพลอย’ ถึงกับตั้งตัวไม่ถูกเมื่อลูกไม่รักของพระเจ้าอย่างเธอได้มีชีวิตพลิกผลัน
จากเด็กรับจ้างขายผักในตลาดอยู่ดีๆ จู่ๆ ก็กลายมาเป็นทายาทตระกูลหยาง
จากอดมื้อกินมื้อดิ้นรนทำงานเพื่อแลกเงินมาประทังชีวิตกลับได้มีชีวิตสุขสบาย
ชีวิตที่ต้องหาเลี้ยงตัวเองคนเดียวหลังจากผู้เป็นแม่ได้จากไปได้มีผู้คนมากมายเข้ามาห้อมล้อม
แต่... ตัวเท่าบ้าน!
เพราะเป็นลูกที่พระเจ้าท่านไม่รักท่านจึงส่งบททดสอบมาให้มากมายราวกับกลัวว่าเธอจะสบาย
เป็นทายาทตระกูลหยางที่ร่ำรวยเฉยๆ ได้อย่างไร ขึ้นชื่อว่าชีวิตของเหมือนพลอยหญิงสาวผู้อาภัพมันต้องเจอคนจ้องเอาผลประโยชน์และหมายเอาชีวิต ไม่เพียงเท่านั้น... ชีวิตที่เหมือนนั่งรถไฟเหาะถึงตอนที่หัวขบวนกำลังจะดิ่งลงด้วยความเร็วสูงของหญิงสาวจบลงด้วยการที่เธอต้องแต่งงานกับ ‘มีทรัพย์ แสนล้าน’ ผู้ชายที่เปรียบเธอว่าเหมือนหมา!
“ตัวเล็กๆ เหมือนหมาปอม ไม่ควรชื่อเหมือนพลอยหรอก ชื่อเหมือนปอมดีกว่า”
“ดูดิคีย์ เจย์ มองเหมือนจะสวบกูด้วย ไม่เหมือนปอมตรงไหนเอาปากกามาวง”
นี่คือ... คำพูดของผู้ชายที่พระเจ้าท่านเตะส่งมาให้เธอ ปากเสียยิ่งกว่าหมา จะให้เธอตกหลุมรักเขากี่โมงดี?
____________________________________
“มีผัวหล่อจะลำบากใจทำไมแม่คุณ”
“แค่แต่งงานหลอกๆ คุณไม่ต้องยกยอตัวเองขนาดนั้นก็ได้”
“หมายความว่ายังไง”
“ก็หมายความว่าพี่ไม่ต้องมั่นหน้าเพราะหม่าม้าของพลอยที่อยู่บนสวรรค์ท่านรู้แล้วล่ะว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นแค่การแต่งงานทางธุรกิจหรือเรียกว่าแต่งงานหลอกๆ ไงคะ”
“ใครเป็นคนบอกเรื่องแต่งงานหลอกๆ หลินเหรอหรือน้าลี่”
เหมือนพลอยส่ายหน้า “ไม่มีใครบอก แต่พลอยรู้เองค่ะ”
“เพ้อเจ้อ”
“หา จู่ๆ มาว่าพลอยเพ้อเจ้อทำไม”
“เพราะเราเพ้อเจ้อจริงๆ นี่ ใครบอกกันว่างานแต่งครั้งนี้แต่งหลอกๆ”
หญิงสาวทำหน้าเหวอ ทุกคนก็รู้กันหมดไม่ใช่เหรอ ทำไมต้องให้ใครมาบอกด้วยเล่า
“แต่งเข้าตระกูลแสนล้านแล้ว ต่อให้ตายไปก็เป็นผีของตระกูลแสนล้าน”
ฝากผลงานเล่มใหม่ด้วยค่า
อัพหลัง 18.00 น. ทู้กวันนะค้าาาาา
Guest
