พระเวสสันดร

เวสสันดรชาดกเป็นเรื่องราวในอดีตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงบำเพ็ญทานบารมีอย่างยิ่งยวด ในพระชาตินี้ทรงบริจาคมหาทานอันยิ่งใหญ่ มีอะไรก็ทรงสละให้ผู้อื่นได้หมด แม้กระทั่งบุตร ภรรยา การบริจาคของพระองค์เปรียบเสมือนหม้อที่คว่ำ เพื่อให้น้ำไหลออกจนหมดไม่เหลือแม้เพียงหยดเดียว นิสัยรักการให้ทานนี้ 

ทรงสั่งสมมานับภพนับชาติไม่ถ้วน จนกระทั่งในภพชาตินี้พระองค์ทรงบังเกิดมาเป็น “นักให้บันลือโลก” ที่สร้างมหาทานบารมีนับตั้งแต่วันแรกที่ประสูติไปจนตลอดพระชนม์ชีพ การสร้างทานบารมีของพระโพธิสัตว์ในพระชาตินี้ จึงเข้าทำนองว่า “ยอมตาย ไม่ยอมหวง” นั่นเอง 

มหาเวสสันดรชาดก , พระเวสสันดร ผู้ยิ่งด้วยทานบารมี , ทศชาติชาดก , พุทธประวัติ , พระสัมมาสัมพุทธเจ้า , บารมี 10 ทัศ , ศาสนาพุทธ , ศาสดา 

ทรงบังเกิดมาเพื่อสร้างบารมี 

พระเวสสันดรทรงเป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสัญชัยและพระนางผุสดีแห่งแคว้นสีพี เมื่อแรกประสูติพระกุมารทูลขอทรัพย์จากพระมารดาเพื่อให้ทานทันที ครั้นทรงเจริญวัยและได้สืบทอดราชสมบัติจากพระราชบิดา พระเวสสันดรทรงสั่งให้ตั้งโรงทานถึง ๖ แห่ง ทั่วทั้งพระนคร และทรงสละพระราชทรัพย์ ๖๐๐,๐๐๐ กหาปณะ เพื่อบริจาคทานทุกวัน กระทั่งวันหนึ่ง ทรงพระราชทานช้างเผือกมงคลปัจจัยนาคให้แก่คณะปุโรหิต จากแคว้นกาลิงครัฐ เพื่อช่วยแก้ปัญหาภัยแล้งในแคว้นนั้น ช้างปัจจัยนาคนี้มีอานุภาพมาก สามารถบันดาลให้ฝนตก และทำให้ข้าวปลาอาหารบริบูรณ์ได้ ชาวเมืองสีพีไม่พอใจอย่างรุนแรง ที่ทรงพระราชทานช้างเผือกแก่แคว้นอื่น จนพระราชบิดาต้องทรงเนรเทศพระเวสสันดรออกจากแว่นแคว้น 

มหาเวสสันดรชาดก , พระเวสสันดร ผู้ยิ่งด้วยทานบารมี , ทศชาติชาดก , พุทธประวัติ , พระสัมมาสัมพุทธเจ้า , บารมี 10 ทัศ , ศาสนาพุทธ , ศาสดา 

มหาทานอันยิ่งยวด ของพระบรมโพธิสัตว์ 

พระเวสสันดรทรงขอโอกาสบริจาคทานอีกครั้งก่อนออกเดินทางโดยทรงกระทำ “สัตตสดกมหาทาน” ซึ่งเป็นการให้วัตถุทาน ๗ ชนิด ชนิดละ ๗๐๐ แก่ชาวเมืองทั้งหลาย ในวันรุ่งขึ้น ทรงพาพระนางมัทรี พระชาลี และพระกัณหา เดินทางไปสู่เขาวงกต ระหว่างทางทรงบริจาคสิ่งของจนไม่เหลือแม้แต่รถพระที่นั่ง แต่ด้วยความช่วยเหลือของพระยาเจตราชแห่งแคว้นเจตรัฐ ทำให้ทุกพระองค์เดินทางถึงเขาวงกตอย่างปลอดภัย และได้ครองเพศนักบวชอยู่ในป่านั้น ต่อมาพระเวสสันดรทรงพระราชทาน พระชาลีและพระกัณหาแก่พราหมณ์ชูชกและพระราชทานพระนางมัทรีแก่ท้าวสักกะที่แปลงเป็นพราหมณ์มาทูลขอ ซึ่งการบริจาคบุตรภรรยานั้นเป็นเรื่องปกติของพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ผู้มุ่งจะบรรลุพระสัพพัญญุตญาณ ซึ่งเป็นการยอมเสียสละความสุขส่วนตัว เพื่อประโยชน์สุขของมวลมนุษยชาติอย่างแท้จริง